Kagib Weteninhethart

    Wie is je vijand? Wie is je lief? Wat is je lief? Waar gaat je liefde naar uit? Wie of wat helpt je in het leven vooruit? En de vijand. Is er wel een vijand? Als je ziet de verbinding, het verband. Want de vijand staat aan dezelfde kant. Het is een andere kant van jou, en zolang je hem ziet, zal hij je blijven eeuwig trouw. Het is maar de kant, van waaruit je het bekijkt, maar uiteindelijk is het relativiteit. Veroorzaak je je eigen strijd, zet je zelf in beweging waar je weg naar toe leidt. Heb je vijanden lief. Maar als er werkelijk Liefde is, is er dan nog een vijand? De vijand en je lief lopen hand in hand. Alles heeft met jou een band. Jouw pad, toont jouw gezicht. Het is jouw innerlijk dat buiten jezelf oplicht. En dit licht in over jouw bestaan. En de vijand zal oplossen als jij leert verstaan. En uiteindelijk heb je lief het hele leven. Alles wat je hierin wordt gegeven. Alles wat het heeft te bieden. Het is slechts het onkruid wieden. Weghalen...

Vaak zitten we zo vol met dat wat we denken te weten, dat het Weten niet meer kan spreken. Van daaruit geven heel veel mensen hun leven vorm, bouwen ze hun leven op, wat ook weer in de maatschappij bekrachtigt wordt. Het intellect neemt een hoge plaats in binnen die structuren, wordt hoog gewaardeerd, ons nuchtere verstand. En ja, als alles lekker loopt, baan, aanzien, relatie die hier niet aan tornt, zal hier niet snel een bres in komen. Maar als dit allemaal wat begint te haperen, je verliest je baan, alle aanzien hierop gebaseerd verdwenen, of je partner wordt wel wat meer open voor dat Weten in het hart, dan kan de positie van het hoofd wat gaan wankelen. Of door een stuk loutering, kan het hoofd het allemaal niet meer bij elkaar krijgen. Misschien komt er dan ontvankelijkheid voor dat hart, het Weten in het hart. En uiteindelijk is de verbinding hiermee veel vervullender omdat er dan helemaal geen afhankelijkheid meer is van iets buiten. Het is vervuld binnenin, en...

Eckart zegt dat de God in ons meer eigen is dan wij zelf dat zijn; dat hij ons 'andere ik' is, het ware zelf dat niet vergaat, hetgeen wij pas dán begrijpen, wanneer wij met dit innerlijkste zelf geheel en al één zijn geworden. Religie is dan ook de terugkeer tot onszelf, of beter gezegd, het bewustzijn van hem, die gans en onverdeeld zichzelf is - de zelfkennis van de menselijke geest in god en van de goddelijke geest in de mens. "Op hetzelfde ogenblik dat de mens zich bewust wordt van zijn één zijn met god, wordt de God in hem zich bewust van zichzelf." Deze God zelf-bezinning van de mens, deze zelf-openbaring van God in de mens, geschiedde niet slechts één keer, zo'n tweeduizend jaar geleden, maar geschiedt steeds weer en in iedere mens die de weg tot God tot aan het einde gaat. En dat wij dat einde bereiken, is beslist niet de vrucht van een eenzijdige hunkering onzerzijds; nee, ons verlangen naar het eeuwige is in waarheid het verlangen van het...

Religie is leven en moet weer leven worden. Alleen zó heft de mens zich uit vermeende onvrijheid van de wil, knechtschap van de ziel en geestelijke onwetendheid óp tot zelfverantwoordelijkheid als vrije werker en vervuller van de wil tot worden van de godheid; alleen zó overwint hij de wereld en wordt meester van zijn lot. Wij staan midden in het oneindige krachtveld van de godheid. Wij moeten ons daarvan slechts bewust worden en ons openstellen - niet zoals een oester die zijn schelp opent om deel te hebben aan het leven in de zee, doch als de tot zichzelf ontwaakte ziel, die weet dat zij in het Al geborgen is en dat God in haar woont als haar helper en vriend. Wij behoeven niet te wachten op de eeuwigheid, wij zijn reeds hier en nu midden in de Eeuwigheid en met de wortels van ons leven verzonken in het oneindige leven van het Al. Wanneer wij de religie verstaan als bewustzijn van de Kracht van het Al in ons, en onszelf aanvaarden als de belichaming van de scheppende k...

Leegte en ruimte.... Alles wat jij leeggemaakt hebt, kan je vervullen met eindeloze ruimte. Dit kan vervuld worden door de Liefde. Dan is alles leeg, en toch alles vol, vol-ledig. Overal waar jij nog bent, wat jij nog wil vasthouden, houdt deze vervulling tegen. Daardoor zul je tussen door een gevoel van leegte ervaren, wat je dan met allerlei andere dingen probeert op te vullen. Maar het zal nooit vervullen. Dit is eigenlijk de eenvoud van het leven. Overal waar wij nog zijn, krampachtig aan vast willen houden, meestal is dit met van alles buiten onszelf, houdt de waarlijke vervulling tegen. De vervulling door het Andere, de Liefde, dat wat is, was en altijd zal Zijn. Alles wat we nog moeten verdedigen, alles waar we afhankelijk van zijn. Alles wat ons nog moet opvullen, beperkt de ruimte van de ware vervulling. De innerlijke ruimte voor het totale leven kan oneindig zijn. Het draait erom die ruimte te scheppen, in onszelf. Alles op laten lossen in deze ruimte, in deze...

Wij begrijpen nu dat religie op zichzelf niets met geloofsopinies te maken heeft. Het is geen menen, maar zekerheid; geen belijden maar beseffen; geen eenmalige historische openbaring, maar de eeuwige zelf-openbaring van het goddelijke in de mens en in het Al, die te allen tijde door iedereen ervaren kan worden. Confessies zijn er vele, religie is eenheid. De confessies sluiten elkaar uit, de religie omvat allen. Confessies zijn mensenwerk, door de tijd bepaalde verstarde vormen; religie is het eeuwige werken van de ineigen godheid, zij blijft altijd nieuw en kent geen einde. Confessies belichten de werkelijkheid van buitenaf; religie is verlichting en schouwen van de waarheid van binnenuit. Confessies verhullen de waarheid; religie is er de kern van. En alleen om die kern gaat het. Dat is het grootste dat Eckhart ons leert: dat eenheid in de kennis van God - bij alle verscheidenheid van God belijden - mogelijk is en dat God een voor iedereen te ervaren werkelijkheid is. Mi...

    Het leven draagt, het leven verdraagt alles. Elke stap, elke daad, elke keuze waar je voor staat. De weg die jij gaat. Het leven draagt alles. De verwarring en de pijn, maar ook de momenten van zonneschijn. De begroeting en het afscheid, de afstand en de nabijheid. Kleur aan het leven geven. Wegzakken in grijsheid. De afkeer, het verweer, het open gaan, het verstaan. Het leven verstaan. Het leven draagt alles. Kagib