Kagib Weteninhethart

Het is maar wat je wil. Wil je, je leven uitleven levend vanuit je ik, of is echt je diepste intentie om je Essentie vrij te maken en van daaruit werkelijk Vrij te worden? Als het je diepste intentie is om je Essentie vrij te maken dan heeft dit gevolgen. Gevolgen die pijnlijk kunnen zijn voor het ik, confronterend. Dat iets zichtbaar wordt wat je liever niet wil zien. Waar je het liefste aan voorbij gaat, de lieve vrede behouden, ieder zijn eigen rol, gewoonten, patronen. En zo sijpelen de jaren door je handen weg. Maar vindt er dan nog werkelijk innerlijke verandering plaats. Raak je dan niet meer en meer uitgeblust naarmate de jaren vorderen, en er eigenlijk minder en minder geneugten zijn om werkelijk van te genieten? Zien waar je eventueel jezelf vastgezet hebt in al die gewoonten met elkaar. Geleefd wordt door de dagelijkse beslommeringen. Geleefd wordt door alle ritueeltjes, gewoonten. Ontwijken van werkelijke communicatie en uitwisseling. Ver weg stoppen de Stem van je E...

Daarom gaat het, weer kind worden. Weer terugkeren naar t punt van kindzijn waarin er eigenlijk nog geen andere wereld was. Totaal puur en onbevangen. Eigenlijk geen zelfbewustzijn, niet weten dat je anders bent. Gewoon uitstromen, spontaan. Niet botsen op vormpjes, alles steeds weer totaal nieuw. Het leven een grootse ont-dekkingstocht, avontuur, feest. Dat verliezen we. En verlangen we daar niet diep van binnen weer naar terug? Is dit niet de val? Het zelfbewustzijn? Maar we kunnen dit terugvinden, deze staat, na een lange reis, ont-dekkingsreis. Eigenlijk als wij verdwenen zijn. Alles wat we denken te zijn, te moeten zijn, te moeten doen. Alle fixatie op de verschillen, strijd, overleven, uiterlijk. Weer een totaal onbevangen staat. Dan zijn we waarlijk machtig, zonder dat we t in de gaten hebben, zonder dat we er mee bezig zijn, als we weer Kinderen zijn. Zonder houding, puur, onbevangen, vrij. Vervuld door de Liefde. Eenvoelend met alles en iedereen. Dan is het leven weer ee...