Kagib Weteninhethart

Je durft jezelf niet zomaar totaal over te geven? Waarom niet? Dat onderzoeken. Het gaat om heel bewust aanwezig te zijn in dat wat je doet. Niet iets onderdrukken maar t er ook niet bij laten. Allerlei stemmetjes die in je spreken. Van wie zijn die stemmetjes, wat zeggen ze jou? Overal waar verkramping is, emoties zitten, waarom? Alles wat beladen, geladen is, niet zomaar kan zijn. Iemand die je niet zomaar kan laten zijn, waarom niet? Overal waar je jezelf klein voelt, angstig, onzeker, waarom? En waar je, je eventueel eerder de meerdere voelt, wat is de grond hiervan? Wat ik ermee wil uitdrukken is, er is een Stroom die Weet, die t overzicht heeft, die precies Weet wat t moment vraagt. Dat is niet je ego, dat is je Essentie. Als je verbinding voelt met die Stroom en m toch niet volgt, dan is dat jouw verantwoordelijkheid. Ook dit kan n groeiproces zijn om jezelf hieraan over te durven geven. Om echt te kunnen voelen hierin ben ik totaal vertrouwd, dit is de meest zekere weg die

Heb net even terug gekeken en zag dat t ietsje meer dan 10 jaar geleden is dat ik adsl kreeg. Mooie aanleiding om eens terug te blikken ivm mijn levensverhaal in vogelvlucht. 14-8-2001. Paar maandjes daarvoor had ik dus nieuwe computer maar ja dat was geen doen met dat inbellen en zo. Mooie achteraf gezien is ook hoe t samenviel. Nog maar zo kort op t internet en meteen kwam toen adsl. Mogelijkheden stuk vergroot. Paar maandjes daarna begon ik eigen club op netwerk clubs. Dat zette n hele nieuwe fase in gang. aan de ene kant geweldige mogelijkheid om mijn teksten/inspiraties te delen. Er stroomde veel, en de respons was heel positief. Nu 10 jaar later heb ik nog steeds die club. Stuk stiller geworden, maar elke dag blijf ik teksten plaatsen van anderen inspiratoren. Mij eigen teksten laat ik opnieuw de revue passeren. De link hieronder: club Weten in het hart Een ander gevolg was het hebben van liefdesrelaties. Tuurlijk op zo’n club, t zijn maar woordjes, maar je ont-moet elkaa

Voorgaande is natuurlijk moeilijk te bevatten. Is er werkelijk nog een Kracht die van een andere orde is dan alles wat binnen de Spirituele wereld plaatsvindt, op het vlak van meditatie, yoga technieken, affirmaties, channelling, mediumschap, tarot, astrologie, numerologie, aura-reading enz. Mijn antwoord is daar volmondig ja, op. Je zou kunnen zeggen, het is een veel stillere Kracht. Om deze Kracht te kunnen volgen, of laten groeien in jezelf, kun je eigenlijk niet zoveel doen maar vooral laten, loslaten, verstillen, leeg worden, over geven. Deze Kracht komt niet vrij door onderzoek van het verleden maar staat op, kan wakker worden in het Eeuwige nu. Maar ja, zover was het nog niet wat mijn leven betreft. Wel heb ik alles toen losgelaten. Alle beelden die over mij opgebouwd waren. Alles wat ik zou zijn, en zou moeten doen. Gelukkig kon ik dit redelijk eenvoudig, omdat ik eigenlijk nooit zozeer hoefde. Het ging er voor mij alleen maar om in harmonie te zijn met het Goddelijke Plan, e

Ja, en toen leek de tijd van vervulling gekomen te zijn. Vervulling van mijn diepste dromen. Leek, want uiteindelijk werd het een periode van verwarring. Vlak daarvoor had al een vreemde verandering plaatsgevonden, de hele innerlijke dynamiek was weg. Tot die tijd leefde ik dus helemaal van binnenuit, luisteren naar mijn Geweten en intuitie. Ik ervaarde echt dat het de ontvouwing van een bepaald Plan was. Hoe ik het nu ervaar is dat, inderdaad tot mijn dertigste een soort plan gemaakt is. Dit plan heb ik zelf gemaakt met mijn Zielegenootjes. Van daaruit heb ik hele radicale keuzes gemaakt die uiteindelijk toch de juiste keuzes waren. Maar nu was deze fase afgerond, en ik helemaal aan mezelf over geleverd. Maar ja, ik wilde dus niks meer. Het enige verlangen wat nog over was, was om iets te betekenen voor mijn medemens. Toen ben ik dus door allerlei wat op me toeviel, in contact gekomen met allerlei mediums en aura-readers. Voor deze tijd heb ik eigenlijk nog nooit verbinding gemaak

Nu ben ik bij eind 1992. Na de tocht heb ik nog een paar maanden bij een vrouw vertoeft waarbij het leek dat zij de ware was. De geliefde waar ik heel mijn leven op gewacht had. We zouden zelfs gaan trouwen. Maar uiteindelijk bleek dat er teveel wonden geslagen waren in haar leven. Daarbij was ik innerlijk nog niet sterk genoeg hiermee om te gaan, omdat er juist in zo'n verliefdheidsstaat een grote kwetsbaarheid is. In Nederland had ik ondertussen wel mijn kamer opgezegd waardoor ik nergens meer terecht kon. En zo kwam ik dus weer bij mijn ouders terecht. Ik heb dit als een toetsing ervaren. Okee, karel, jij hebt nu wel zo'n grote woorden over hoe alles in elkaar zit, maar hoe zit dat nu met jou? Nou, ik heb het idee dat ik wel voor die toets geslaagd ben. Ruim een jaar heb ik zonder grote spanningsvelden bij mijn ouders kunnen leven. Ik respecteerde hen, en zij respecteerden mij. Jaren daarvoor heb ik trouwens mijn vader ten diepste kunnen vergeven. Dit door te voelen,