Kagib Weteninhethart

Zijn we niet allemaal verslaafd? Of in andere bewoordingen, geprogrammeerd op allerlei manieren, waardoor we onszelf verloren hebben? Waardoor we niet meer gewoon durven/kunnen Zijn. Waardoor er zoveel stemmetjes in onszelf spreken waardoor we ons Zelf vergeten, of niet meer horen. Waardoor we zo afhankelijk zijn van oordeel en beoordeling van die ander om ons heen Waardoor we nooit vrij zullen zijn? Nooit zien wat is, maar het misvormde programma dat door je heen kijkt, je blik kleurt en vervormd. Afkicken is niet makkelijk. Want dit betekent jezelf onder ogen zien. Zien overal waarin je geprogrammeerd bent, niet jezelf bent maar zoveel dat ontstaan is in dat verleden, dat door jou heen leeft in het heden. Dit doet pijn, dit confronteert, dit maakt onzeker, want schijnonzekerheden worden onderuit gehaald. Je kunt niet meer zo makkelijk meedoen met de rest, niet meer het spel meespelen in eerste instantie. Licht confronteert, Bewustzijn confronteert, want het doorlicht alles, leg

Waar ligt die balans? Die balans kun je alleen vinden binnenin. In je hart. Daar het rustpunt, ankerpunt vinden van je leven. Een aspect in jezelf wat totale balans is. Wat Weet. Alles wat uit balans brengt doen we uiteindelijk zelf. We geven iets teveel gewicht of juist te weinig. Maar wat in je hart is, kan alles weer terug in balans brengen. Als we willen luisteren. Weer in het midden komen. Als we durven zien waar wij gewicht in de schaal gelegd hebben dat alles uit balans bracht in ons en om ons heen. Dit is een proces, balans vinden. Vaker dat het evenwicht naar de ene kant omslaat en dan weer naar de andere kant. Totdat het ware midden gevonden is en we in alle rust en eenvoud hieruit kunnen leven, alles zich laten vormgeven. Dan zal alles zich in volledige harmonie ontvouwen. Ook een balans tussen geven en nemen, en waar je bv werkelijk kunt geven omdat niet jij meer geeft maar je alles over gegeven hebt aan dat wat werkelijk iets te geven heeft. Geen behoefte aan beloni