Kagib Weteninhethart

Zolang we ons verliezen in dit leven, in alles wat gedurende dit leven plaats vindt zal de cirkelgang doorgaan, scheppende onze eigen hemelen en hellen, hier en daar. Uiteindelijk is daar niet zo'n groot verschil in. Maar als er een doorbraak kan komen, de doorbraak van de Eeuwigheid, dat je dit echt, echt beleeft, in je hele wezen, het door je heen zindert de betekenis hiervan........ ja dan zal daarna alles anders zijn. Dit is wat we Zijn, wat we in Essentie allemaal Zijn, Licht in Licht, Liefde Eeuwig. En t gaat erom dat we eens tot deze conclusie komen, tot dit doorleefde inzicht, en zo ons kunnen ontkoppelen van de dans van leven hier op aarde. Dan zijn we wakker geworden. De tijd hier, het hier zijn, is maar n fractie in de Eeuwigheid. De Eeuwigheid die eens vrij kan komen en er dan altijd zal zijn. Overal waar we zijn, wat we dan ook maar doen. Als we ons blindstaren op t belang van alles wat we hier doen, dan verliezen we de Eeuwigheid. Maar als we de Eeuwigheid

Het is zeker een weg, tot gewoon Zijn komen. Eigenlijk je vrijmaken van de wereld om je heen, alle invullingen hierin, je onzeker hierin voelen. Het probleem is dat we allemaal ons Zelf verloren hebben of niet eens gevonden, en van daaruit elkaar weer benaderen, reageren. Vanuit al die programma's die bovenop ons gekomen zijn. Dat Zelf, jouw Geweten Weet t wel, maar is in eerste instantie heel kwetsbaar en onzeker, beter gezegd je persoonlijkheid is kwetsbaar en onzeker om dit toe te laten. Om dit te gronden en meer en meer van hieruit te leven. Van hieruit te leven ongeacht wat die buitenwereld ervan zegt of vindt. Dit betekent niet dat je dan n eilandje bent. Je bent uiteindelijk een helder Lichtje in dit niemand zijn, wat heel erg kan confronteren voor de ander. Maar we zijn allemaal niemand, we zijn allemaal Alles, in Essentie, dat in jezelf kunnen voelen. We weten vaak niet beter omdat we t Weten verloren hebben. Jij mag er zijn, en de ander mag er zijn. Tot dit beleven k