Kagib Weteninhethart

Kijk naar je leven, naar wat de ander, het leven, in je opwekt, wakker maakt. Is hierin stilte, gelijkmoedigheid, vrede? Heeft je Essentie werkelijk mogelijkheid gekregen om zich te openbaren door jou heen? Heb je Het die ruimte gegeven? Zolang jij blijft, vol blijft van jezelf, zal er nooit werkelijk deze staat kunnen ontstaan. Alles wat jij niet meer bent, waar je echt de wortel van uitgetrokken hebt, allerlei emoties, verwarringen, verlangens, verwachtingen, kan je niet meer raken. Het zal je niets meer doen. Je Ziet heel helder wat is, heel onpersoonlijk maar zeer betrokken en verbonden. Je leeft van binnenuit zonder eigen voor of afkeur, eigenwilligheid. Je volgt de Stroom en die brengt je precies daar waar je nodig bent. Dus je wordt aangetrokken waar bewegingsmogelijkheden zijn, waar ontvankelijkheid is, waar oproepende kracht is. Het is tuurlijk niet zo dat de andere jou niet waard zijn, ieder is even waardevol. Maar niet iedereen kan iets met jou als je vanuit de Ziel leef...

De Stroom.. Als de verbinding met de Ziel gemaakt is, dan Weet je zelf als je daar weer uit treedt. Als er een stuk van ego, eigenwilligheid is. Als je jouw wil volgt, jouw zin doet. Dan stap je uit de Stroom. Dat voel je ook, dat Weet je, het voelt niet meer gedragen. Er begint iets te wringen, te wrikken. Maar zelfs dan is t niet makkelijk te luisteren. Soms wil zich dan toch iets uitleven, waarna weer stuk bezinning volgt. Daarna geef je jezelf, een stukje wijzer geworden, helemaal vrijwillig weer over aan de Ziel. Maar je kunt het niet doen. Daarmee zet je alleen maar andere krachten in gang, roep je andere werelden op, die niets met de Eeuwige Waarheid te maken hebben. Dan blijf je gevangen in de dualiteit van hemel en hel, al kan die hemel er nog zo mooi uitzien. Daarnaast kun je in dat wat je dan ziet niet helder Zien wat is, maar zal er interpretatie zijn vanuit eigen subjectieve achtergrond en beleven. Ook n gevoeligheid kan er zijn met alles wat in die werelden zich afs...