Kagib Weteninhethart

Van de overkant van het veld was fluitspel te horen; het spel wilde niet erg vlotten, maar de toon van de fluit was helder en zuiver. De speler zat in de machtige schaduw van een grote boom en in de verte achter hem lagen de bergen. Het was alsof de stilte van de bergen, het gezang en de fluit afwisselend en dan weer samen aan het woord waren of zwegen. Dan fladderde lawaaiig een papegaai voorbij en klonken opnieuw enkele noten van de fluit alsmede de machtige basklank van het rituele gezang. De ochtend was nog jong en de zon rees maar net boven de bomen. Dorpelingen waren onderweg naar de stad en kwamen babbelend en lachend voorbij. De fluit en de zang waren zo indringend, dat enkele voorbijgangers bleven luisteren; ze gingen zitten op het pad, gegrepen door de schoonheid van het gezang en het stralende ochtendlicht, waar het gefluit van een verre trein niet in het minst afbreuk aan kon doen; het leek integendeel veeleer of de zich vermengende geluiden het landschap vu

Juist als een stuk echt Weten, echte wijsheid vrijkomt willen we dit zo graag delen in eerste instantie. Dit wordt wel eens overstralen genoemd. Maar daarmee creeër je meer verwarring, veroorzaak je meer pijn, dan dat je iemand er wezenlijk mee kan helpen. Het gaat om Zijn wat je zegt, dat het een is. Dan hoef je slechts te zijn die je bent. Overal ben je dan een Licht, in alles wat je doet. Je straalt iets uit, wat je in jezelf verwezenlijkt hebt. Alle dwangmatigheid alle eigenwilligheid om iets te zeggen of te doen moet verdwijnen. Pas dan kan het Leven kan het Licht zich door jou heen kenbaar maken. Dan Weet je wat je moet doen, hoef je niet na te denken over wat je moet zeggen. De woorden zullen zo naar buiten stromen, worden opgeroepen door de situatie. Dan zal het in harmonie zijn met dat moment, wat dat moment vraagt. Het allerbelangrijkste wat je voor ogen moet houden is dat alles wat in de wereld gebeurd betekenis heeft, een spiegel is van de binnenwereld va

De mens die de Heilige Geest, de universele Kracht Gods door zich heen laat stromen, kent geen probleem, geen smart, geen ziekte, want hij kent alles doordringend inzicht, de alles omvattende Liefde en de alles overwinnende Kracht. Mellie Uyldert Ja, zo mag het uiteindelijk zijn. Maar er gaat wel een fase aan vooraf. Dat je ruimte geeft aan de Heilige Geest om je te heiligen, te helen, heel te maken. Want de Heilige Geest wil op aarde komen door ons heen in alles wat we zijn. De ware Goddelijke Kracht. Dat is een intens proces met vele fases waarin juist nog veel smart kan zijn en pijn, verdriet, boosheid. In dat proces kan dan dat aldoordringende inzicht, dat alomvattende inzicht in alles dat is vrijkomen. En zo de Liefde. Na dit proces kan dan die Kracht helemaal door je heen stromen, van top tot teen. Als Het alles heeft mogen bevruchten van top tot teen. En zeker waar ook ziektes kunnen zo verdwijnen als ze geen functie meer hebben. Alles in het Licht gekomen i

De Heilige Geest is het Krachtveld dat ontstaat tussen twee schepselen die het beide beleven, bewust zijn, dus verenigd zijn in Gods Naam. Mellie Uyldert Beleef dit zeker zo, en heb het al vaak mogen meemaken. Uiteindelijk kun je één Bewustzijn zijn. Daarin komen we samen. Dan zal er geen spraakverwarring meer zijn. Echt op dezelfde golflengte, elkaar verstaan. Je voelt het, je Weet het als dit zo is. Dan kun je met elkaar eindeloos blijven stromen. Dan spreek je dezelde taal. Een tijdloze universele taal. Ook zonder woorden. In dit Bewustzijn zullen we waarlijk één familie zijn. Verbonden in de Liefde, in het Weten. In dit Bewustzijn zijn we waarlijk een in dit Bewustzijn. Alle afgescheidenheid verdwenen. Daar gaat het om dat de Heilige Geest ons kan helen. Weer heel maken zodat we uitdrukking mogen worden van die Heilige Geest. Een instrument van de Heilige Geest. Een instrument van de Liefde. In Vrijheid. lieve warme groet Kagib

Presentatie van het boek tijd voor de Sleutel in de bibliotheek in Almelo. Hieronder de link waar je het boek kunt kopen: boek tijd voor de Sleutel

Dat is de kern van het Pad, overgave. Dit heeft gevolgen. Jij verdwijnt. Alles wat je dacht te zijn, dacht te moeten doen, alles waar je vol van was. In overgave aan dat Andere verdwijn je, los je op, als sneeuw voor de zon. Juist omdat jij verdwijnt, jouw ego, valt alle trilling weg van hoe geweldig je bent of aan de andere kant dat je niets voorstelt. Dat zijn twee kanten van dezelfde medaille, twee kanten van het ego. Je ervaart een proces in jezelf, bent hier dankbaar voor, maar niets komt meer op van wauw hoe geweldig dat ik wel niet ben, wat goed he dat ik dat weet dat ik dat kan, ik ben supermens. Niemand kan iets toevoegen aan dat wat in je groeit, daar komt het op neer. Daarin vindt je rust, vervulling. Je voelt je hierdoor gedragen, beschermd. Niet ik maar de Christus in mij, dat is hoe je jezelf dan ervaart. Na een periode van heus ook wel intense processen, waarin het Licht schijnt op je innerlijke duisternis, nog veel weggebrand moet worden, vindt je rus

Voor ieder vasthouden aan een illusie, een hechting is spanning, kracht, nodig. Daardoor verslijt de mens zo door het psychische leven. Mellie Uyldert Ben hier zeker mee eens. Kijk eens naar een kind het kan zich helemaal opvouwen en de gezichtsuitdrukkingen zijn zo vol en open. Het heeft onuitputtelijke energie, rent op en neer, heen en weer zonder moe te worden. Zo soepel, het beweegt mee, geen weerstand. Zo lenig zonder oefening. Want ja dat doen volwassenen wel heel veel, oefeningen. Oefenen om het lichaam lenig te houden. Hup naar de sportschool, trimmen, of allerlei andere oefeningen. Maar echt relaxt is dit niet, er is hierin vaak een forceren, waardoor het lichaam het eigenlijk helemaal niet zo'n pretje vindt en gaat protesteren met spierpijn en nog erger. Want ja het lichaam is misschien wel soepel maar binnenin nu niet bepaald. Binnenin is vol weerstand, verkramping, strijd, groot houden. Aan de buitenkant bepaald schoonheidsideaal nastreven maar geen