Kagib Weteninhethart

Wat betekent vervuld zijn? Het komt eropneer je doet niks meer als opvulling, om de tijd door te komen. Dat je iets moet, je moet bewijzen, je moet presteren, uit verveling, vul t rijtje maar aan. Je doet gewoon dat wat t moment vraagt, wat het moment oproept van binnenuit. Eigenlijk hoef je niks meer, t is klaar. Je voelt je vervuld binnenin en dit neem je overal met je mee. De interactie met t leven, met mensen roept dan van alles op, maar t blijft heel essentieel. Echt alleen wat dat moment vraagt. Geen overbodige woorden, geen overbodige daden. Gewoon die innerlijke afstemming behouden en je stroomt mee. En tuurlijk dat kan heel licht zijn heel blij, heel gek, heel kinderlijk. Of heel invoelend, heel luisterend heel aandachtig voor de ander. Of heel praktisch, gewoon dingen doen, de afwas, boodschappen, noem maar op. Maar dat past dan in dat moment, wat dat moment vraagt. Je zit boordevol dynamische energie, en kunt toch totaal verstild zijn. Maar zo alert, zo wakker, zo hel...

Het is een thema wat vaker terugkomt de Stroom. En wat wil die Stroom dan? Die Stroom die Weet. Die Weet precies wat nodig is. Die Stroom, die Rivier heeft n eindeloos geduld met ons. Laat ons doen. Laat ons doen wat we doen. Laat ons ook uit de Stroom vallen, maar laat ons dan niet vallen. Elk moment krijgen we de mogelijkheid om terug te keren in de Stroom. De Stroom naar meer en meer ruimte voor iets wat eigenlijk niet van deze wereld is. Wat waarlijk Liefde is, wat Weet. Dat we het meer en meer zelf zullen Weten. Als we tot die overgave kunnen komen dan zal dit proces meer en meer voortgang kunnen vinden. En tuurlijk we mogen onze eigen wegen banen, als we t zelf beter denken te weten, zelf te moeten doen. Als we ons verplicht voelen tot, tot zoveel, allerlei stemmen die in ons spreken volgen. Het mag allemaal. We mogen alle kanalen graven die we maar willen. Helemaal uit de Stroom raken, verder en verder weg, in een doolhof van eigen stroompjes. Eigenlijk zolang wij t wille...