Kagib Weteninhethart

lieve jij En toen was het Licht geboren. Zoooo kwetsbaar. Niet het Licht maar wij in het ontvangen in het ons openen voor dit Licht. Voor de inwerking voor t zo anders voelen en beleven. Alles zo anders. Door het Licht heen de wereld in kijken. Alles zien in dit Licht. Alles komt in n ander licht te staan, krijgt n andere belichting. Een feestelijk gevoel in dit Licht. Lichte blijheid. Een voelen in je hart ja dit is Het. Dit is het Licht. :))) Nu mag je het koesteren. Nu mag je jezelf koesteren in dit Licht. Je laten doorstralen door dit Licht. Je laten verwarmen door dit Licht. Je meer en meer laten vervullen in het je meer en meer openen voor dit Licht. Ja het Licht is geboren. De Liefde is geboren. Je Weet het. Je voelt het. Maar de wereld om je heen weet t niet. En daarin een voelen jezelf zo kwetsbaar. Zo anders zijn in dit beleven. Dat alles anders geworden is. Maar het Licht is er voor jou. Het Licht is voor jou gekomen. Het Licht is nu in jou

Wat verbindt de interval tussen systole en diastole, het ja en het nee, het ene en het andere, yang en yin, de in en de uitademing, het begin en het einde? Wat rijgt het ene aan het andere? We weten wat de klop is van het hart. Weten we ook wat de klop is van de ziel? Simone Weil zegt dat het Griekse woord dat men met geest vertaalt, letterlijk vlammende adem betekent, adem met vuur vermengd. Dan brengt ons die vlammende adem dicht bij de wedergeboorte die in onze ziel plaatsgrijpt in een vermenging van water en vuur. Wat wordt geboren uit de in- en uitademing, uit onze harteklop, uit Ik-inademen en Aum-uitademen. De kracht van bim-bam en tik-tak. Waar is het einde van I en het begin van A? Het kostelijk onnoembare moment tussen 'niet meer en nog niet'. Hier ligt de open deur. Hier is het ogenblik ter ontkoming, het ogenblik der verandering. Hier is het begin van het eind. Hier is de doorbraak van de huid, van de begrenzing en het binnengaan in een nieuwe wereld. Al het ande

Maar in de geschiedenis zoals wij die kennen is het kalf, het schaap, het lam weerloos. Het is stil en rustig als het wordt gevonden en de herder neemt het op zijn sterke schouders en vlijt het om zijn hals en brengt het weer thuis. Wat heeft het lam gevonden door gevonden te worden? De open deur die toegang geeft tot de eeuwig grazige weiden! De volheid van het ware leven waarin geen verboden zijn, geen angsten en geen overtredingen. Want alles ademt er harmonie en de goedheid van het leven. Wat is er dan te overtreden en wat voor zin heeft daar de angst? Daar is het binnengaan in een nieuwe wereld. In ons het geringe spoor, het niet geziene dat toch de oorsprong is van alle werkelijk zien. Het verbindt ons met de andere wereld in ons over de drempel van de open deur. De mensenzoon is de innig liefdevolle en zeer schone en stille mens, de mens van het ontkiemen van het verrijzende leven, van de wedergeborene. Als de grote verandering heeft plaatsgehad is er geen onderscheidenheid m

Is niet ieder mens betrokken op het land van zijn afkomst? In ieder is de lichtschakel die hem met zijn oorsprong verbindt. Deze terug te vinden is het vinden van het innerlijk kleinood. Het zich losmaken van allerlei dwingende overheersingen en eigenaardigbindende tirannieën, biedt een eindeloze schakering van wederwaardigheden die in een bonte veelheid worden beleefd. Dit gaat gepaard met nu eens een verschrikkelijke strijd die tot in het merg wordt gevoeld en dan weer met een uitzicht op humoristische in- en doorzichten omdat de weg ter bevrijding tenslotte door vreugde-fanfares wordt begeleid. Natuurlijk worden deze spontane uitingen in vele gevallen tot stille ingetogenheid teruggebracht. Er is veel overeenkomst met de tien fasen van de verloren os zoals die in de Zen-leer tot ons is gekomen. De herder gaat uit om zijn weggelopen os te zoeken. Hij is 'verdwaald op de onbegaanbare paden van de verre bergen'. Wie weet was ook hij op weg de grazige weiden te ontdekken. De h

Het was een kudde van honderd schapen en een ervan was ongehoorzaam en onttrok zich aan de troep en werd tot een zondig schaap. Het deed niet meer mee en nam zijn weg naar de bergen. Waarom? Het was eigenzinnig en wilde weg zijn, waarschijnlijk helemaal weg en niet meer aanwezig. Het zocht niet de dood maar de eenzaamheid. Het zocht de verlorenheid. Het mankeerde, het was er niet meer. Dat nu was de eigenlijke zonde. Er niet meer zijn. 'Chata' dat eenvoudig betekent mankeren, een fout maken, iets doen ontbreken. Het verloren schaap heeft inbreuk gemaakt op de bestaande gang van zaken. Het luisterde nergens meer naar en waar blijf je dan. Het sloeg geen acht op het geboren zijn in de collectiviteit van het dagelijks leven, in de veiligheid der gehoorzaamheid aan de clan, de stam, de familie. Wat is dat voor een drang die het schaap verleidt de bergen in te trekken of de woestijn? Was het gebeten door de slang die het verward had met de vruchten van de boom der kennis van goe

Er is iets in ons wat onaantastbaar is en in Dat zullen we weer waarlijk samenkomen, eenworden, versmelten. Geen subjectief beleven, maar objectief puur hetzelfde ervaren daarin één Zijn. Er is maar een Liefde, de Essentiële Liefde. Die kan van binnenuit vrijkomen. Als die in iemand vrijkomt is dit steeds weer dezelfde Liefde, dezelfde Compassie, hetzelfde Leven. Geen gekleurde blik en beleven vanuit een bepaalde achtergrond, vanuit het verleden, maar tijdloos en universeel. Dat, de Essentie kan steeds krachtiger in ons gaan werken. Het kan een innerlijk richtsnoer worden van waaruit we het levenspad gaan, onze keuzes maken, onze stappen zetten. Het is Bewustzijn, het is wat we Zijn. Wat we Zijn kan ons aan de hand nemen, leiden/begeleiden van binnenuit waardoor uiteindelijk alles wat we dachten te zijn, alles wat van ons ikje is, ons ego is, verdwijnt. Omdat onze Essentie, ons Zijn het witte Licht dit doorziet, begrijpt, Weet. Het Weten in het hart. Naarmate dit proces zich ver