Kagib Weteninhethart

Het is maar wat je wil. Wil je, je leven uitleven levend vanuit je ik, of is echt je diepste intentie om je Essentie vrij te maken en van daaruit werkelijk Vrij te worden? Als het je diepste intentie is om je Essentie vrij te maken dan heeft dit gevolgen. Gevolgen die pijnlijk kunnen zijn voor het ik, confronterend. Dat iets zichtbaar wordt wat je liever niet wil zien. Waar je het liefste aan voorbij gaat, de lieve vrede behouden, ieder zijn eigen rol, gewoonten, patronen. En zo sijpelen de jaren door je handen weg. Maar vindt er dan nog werkelijk innerlijke verandering plaats. Raak je dan niet meer en meer uitgeblust naarmate de jaren vorderen, en er eigenlijk minder en minder geneugten zijn om werkelijk van te genieten? Zien waar je eventueel jezelf vastgezet hebt in al die gewoonten met elkaar. Geleefd wordt door de dagelijkse beslommeringen. Geleefd wordt door alle ritueeltjes, gewoonten. Ontwijken van werkelijke communicatie en uitwisseling. Ver weg stoppen de Stem van je Essentie...

Als je loslaat en overgeeft komen er mogelijkheden. Er groeit ruimte binnenin. Ruimte voor dat Andere. En hoemeer je dat Andere ervaart, destemeer alle forceren wegvalt, alle behoefte om iets te versnellen. Om iets anders te doen dan dat wat is. Hoemeer dat Andere je vervult, hoe meer er stilte komt, vrede. Het is goed. Het is dan goed. Goed in dat wat is. In dat wat is, is de mogelijkheid. De kans tot inzien, tot begrip, waar nodig. Vervulling vindend in dat wat is, en zo van moment tot moment gaan van binnenuit. In alle eenvoud, zonder forceren. Dat wat wil. Waarvan je meer en meer hebt mogen ervaren dat dit de Wil is. De Wil die alles Weet. Weet wat nodig is, wat past. En je volgt slechts, doet wat het moment vraagt. Er is inzicht. Er is begrip. In jezelf. In het Leven. De Verbinding. Zo binnen zo buiten. Weerspiegeling. En uiteindelijk ben je die je bent. En hoeft dan eigenlijk niet zoveel meer. Je Weet wie je bent, en dat is voldoende. In alle eenvoud, vervuld van binnenuit, volg ...

Afscheid nemen.  Niet altijd makkelijk.  Zoveel dat was.  zoveel dat zo mooi was zo lief was zo fijn was.  Zo intens en vreugdevol.  Zoveel dat pijn was dat verdriet was dat verwarring was dat boosheid was.  Ook dat is vaak niet makkelijk los te laten. Afscheid nemen van de tijd.  Afscheid nemen van wat binnen de tijd plaats heeft gevonden.  Is dat mogelijk?  Een leven vol beleven, emoties en verlangens.  Vol ontmoetingen en moetingen.  Vol van werk en leven.  Vol van kinderen en relaties.  Vol van bezig zijn met zoveel.  Zo vol hiervan zijn.  Zoveel dat zich opgebouwd heeft binnen situaties waar verwarringen ontstaan zijn in intermenselijke relaties, spraakverwarring. Niet meer tot elkaar kunnen komen.  Een leven gevuld met zoveel. En nu mag je afscheid nemen.  Een kans.  Alsof er niets was.  Afscheid nemen met een hart van liefde.  Dat het toch goed was.  Dat het was wat t was....

Meestromen. Het is geen mystiek zweverig gepraat. Het is, het kan alledaagse concrete realiteit zijn, worden. Een onfeilbaar innerlijk richtsnoer van waaruit je het leven vorm kunt geven. In alles. Dat is ook t mooie van deze tijd. Wat 'vroeger' in heel abstracte symbolieken en beelden tot uitdrukking gebracht werd, alleen voor ingewijden leesbaar, wordt nu heel helder verwoordt. Voor ieder te begrijpen als je t wil begrijpen, wil toelaten. Als de Verbinding er is, met jouw Essentie, dan kan die je alle informatie geven die je nodig hebt. Op het juiste moment komen er gedachten naar boven, borrelen naar boven, geven de richting van je leven, waar de Stroom heen wil, in het moment. Inspiratie kan wakker worden. Inzichten die waarlijk bevrijding kunnen betekenen. Sluiers die weggehaald worden, helder Zien wat is.Als alle eigenwilligheid verdwenen is. Alles wat jij wil. Wat jouw ikje wil. Waar jouw ikje aan vast wil houden. Waar het ikje vol van is. Dan kun je o...

Kijk niet naar hoe je zou moeten zijn, dat punt ligt altijd in de toekomst voor ons. Accepteer wie je nu bent, en ongemerkt groei je. Reiki_Lotus Die acceptatie is natuurlijk heel belangrijk. Niet jezelf veroordelen in wie je bent, wat er in je omgaat, jezelf helemaal de grond in boren, schuldgevoelens hebben, zo balen, he, leer ik t nou nooit wat ben ik een minkukel. Dus eerst tot t beleven komen van dat t allemaal mag zijn, wat ook is. Wat ook in je om gaat, wat ook in je wakker wordt, waar je ook maar over denkt. Maar het daar niet bij laten. Dan verdwijnt dit alles niet zomaar. Het is slechts een startpunt. Als je tot dit beleven komt dat t goed is, wat ook is, dan alles onderzoeken doorvoelen wat is. Dan kan het Licht je gaan helpen, het Bewustzijn, wat ook geen oordeel over jou heeft maar slechts Weet wat is. Als je je hart hiervoor opent zul je het dan ook Weten, en kan er bevrijding, transformatie en heling komen. lieve warme groet Kagib

Afscheid nemen. Niet altijd makkelijk. Zoveel dat was. zoveel dat zo mooi was zo lief was zo fijn was. Zo intens en vreugdevol. Zoveel dat pijn was dat verdriet was dat verwarring was dat boosheid was. Ook dat is vaak niet makkelijk los te laten. Afscheid nemen van de tijd. Afscheid nemen van wat binnen de tijd plaats heeft gevonden. Is dat mogelijk? Afscheid nemen van n jaar. Een vol jaar van leven en beleven van emoties en verlangens. Een vol jaar van ontmoetingen en moetingen. Vol van werk en leven. Vol van kinderen en relaties. Vol van bezig zijn met zoveel. Zo vol hiervan zijn. Zoveel dat zich opgebouwd heeft binnen situaties waar verwarringen ontstaan zijn in intermenselijke relaties, spraakverwarring. Niet meer tot elkaar kunnen komen. Een jaar vol met zoveel. En nu mag je afscheid nemen. Een kans. Alsof er niets was. Afscheid nemen met n hart van liefde. Dat t toch goed was. Dat t was wat t was. Er werd iets zichtbaar, er werd iets getoond, In dat wat was. Alles ...