Kagib Weteninhethart

Het was een mooie avond. Achter de rijstvelden was de lucht vlammend rood en de hoge, slanke palmen wiegden op de wind. Een autobus vol mensen klom met veel lawaai de kleine heuvel op; de rivier slingerde zich om die heuvel heen op haar weg naar de zee. Het vee was vetgemest, er was een weelderige plantengroei met een overvloed van bloemen. Mollige jongetjes speelden op een veldje en de meisjes keken met verwonderde blik toe. Dichtbij was een klein heiligdom waar iemand voor het beeld een lamp aanstak. In een alleenstaand huis werden de avondgebeden opgezegd; de kamer was verlicht door een niet erg helder brandende lamp. De hele familie had zich daar verzameld en het zag ernaar uit dat ze allemaal met genoegen hun gebeden zegden. Midden op de weg lag een hond in diepe slaap en een fietser reed eromheen. Het begon nu donker te worden en de vuurvliegjes verlichtten de gezichten van de mensen die zwijgend voorbij liepen. Eén raakte er verward in het haar van een vrouw en deed haar hoo...

Onderdrukken werkt niet. Het gaat om aandacht. Als t ware je gedachten proeven, voelen wat de betekenis is. Wat is de wortel van die gedachte, waar komt die uit voort? Wat wekt die gedachte in jou op eventuele emotie, opwinding. Waar is die gedachte mee verbonden? Dat is de poortwachter zijn. Aanwezig zijn bij alles in aandacht zijn bij alles wat door je heen gaat. Zo kun je je gedachten ontmaskeren, neutraliseren, zonder onderdrukking. Je doorziet, ziet voor wat ze zijn. Als je het Licht erop laat schijnen, je bewustzijn. het is een zicht krijgen op wat de betekenis is van die gedachten, waar ze vandaan komen. Al die stemmetjes uit t verleden, zien voor wat ze zijn, stemmetjes uit t verleden. Je ouders, opvoeding, cultuur etc. Zoveel bovenop je gekomen. Maar wat is hierin Waarheid? Nu is nu en nu mag alles anders zijn. Waar komt die bitterheid vandaan, die ontevredenheid? Stemmetjes uit t verleden, maar waarin zijn ze in dit nu nog levensvatbaar? Ontmasker ze, zet ze in het Licht ...

Liefde is natuurlijk. Je hoeft er niets voor te doen. Onvrede verstoort deze natuurlijkheid, maar vroeg of laat keert het weer terug naar deze vrede. Rust het weer in de Liefde. Daarom is Liefde Waarheid, en geen relatief begrip waar een selectieve groep naar streeft. Liefde verspilt geen energie en is onuitputtelijk. De Liefde is niet van deze wereld. De wijsheid, wordt gedragen door deze Liefde. Dan is het een levend Weten. Daarom is het een natuurlijke zaak dat ieder op weg is naar deze Liefde. Deze Liefde is de enige zin en betekenis van het leven op aarde. Liefde is harmonie. Harmonie met het Al. Met Alles. Alles eindigt in de Liefde. Vanuit innerlijke vrede, vanuit Liefde is alles vrij. Zijn alle daden vrij. Is elke Hartsopwelling in harmonie. In harmonie met het Al. Met Alles. Vanuit de Liefde zullen we uiteindelijk weer een waar medeSchepper kunnen zijn. Kagib

Word ons niet voorgehouden dat we maar kippetjes zijn, terwijl de adelaar met zo'n onvoorstelbare mogelijkheden, de gouden adelaar in onszelf verborgen zit? Soms ontpoppen zich dan individuen die, die adelaar in zich vrijmaken. Dan ontstaat daar meestal een heel grote afstand mee, of we zijn er doodsbang voor, want die adelaars zetten alles op zijn kop wat de kippetjes dachten dat de realiteit was. De kippetjes willen in eerste instantie ook helemaal niet anders, dus ze gaan vechten om kippetje te blijven, en de kop gaat r af van die adelaar, is t geen kip zonder kop maar een adelaar zonder kop hihihi Maakt die adelaar niet uit die slaat zijn vleugels weer uit als hij van deze wereld is weggegaan. Er zijn er ook veel die denken dat ze adelaar zijn. Maar ja die adelaar is niet van binnenuit gegroeid, das n soort van jasje dat vroeg of laat uitgetrokken moet worden. De adelaar komt eigenlijk vrij als alle jasjes uit zijn. ;) De echte adelaar, die maakt geen ophef van zichzelf...