Kagib Weteninhethart

Het Pad gaan heeft grote gevolgen. Ja je leven verliezen, alles wat je denkt te zijn, denkt wat is, denkt wat je moet doen. Alles waar je vol van bent in emoties en gedachten. Het moet allemaal verdwijnen. En de Kracht zal er alles aan doen dat het verdwijnt. Er gaat meestal heel veel vooraf voordat je werkelijk je over geeft aan dat Andere. Zonder voorbehoud, zonder terughouding. Je bent daarin dan al tot een beleven gekomen hoe onvoorstelbaar wijs het Plan is, hoe alles in elkaar past, hoeveel Liefde in dit Plan is. In dit beleven van die Liefde kom je dan tot de overgave en je wil niets liever dan alles overgeven aan deze Liefde. Dat alles op mag lossen in deze Liefde. Je wil dan niets liever dan je leven geven zodat het Leven in je op mag staan. Maar je kunt dit niet doen, niet met je ikje. Je kunt wel het toelaten dat het gebeurd, open zijn, in die overgave. Jezelf durven laten raken, durven laten veranderen, durven inzicht toe te laten hoe t spreekt. Durven kwetsbaar zijn. Durven...

Geloof je, beleef je, met je hele wezen, dat er een onaantastbaar Goddelijk Plan is? Dat het uiteindelijk mogelijk is om daarin mee te resoneren? Steeds in jezelf toetsen, voelen, vibreer ik nu echt mee, ben ik nu echt afgestemd op dat wat mij omvat of zet ik mezelf vast in mijn ikje, in wat ik wil, wat ik denk dat er is en moet gebeuren? Uiteindelijk draait het in het leven om, om tot meebewegen te komen. Vele levens zitten we op wat voor manier dan ook in het tegen-bewegen, eigenwilligheid, het zelf willen bepalen, het zelf willen doen, vol blijven van jezelf, je talenten je emoties wat dan ook, helemaal vol. Dan kan er geen afstemming zijn met het mee-bewegen, het meeresoneren. Maar het Plan voorziet daarin, wacht rustig af, blijft rustig stralen, Weet dat eens t moment komt....... Eens het moment komt dat er geluisterd gaat worden, vrijwillig, zonder voorbehoud naar dat wat is was en altijd zal Zijn. Hier gaat meestal heeeeeeeeeel veel aan vooraf. Bv al het centrale thema van niet ...