Kagib Weteninhethart

Het was een regenachtige morgen en de hemel was geladen met donkere, omstuimige wolken; het begon heel vroeg te regenen en dat kon je horen tussen de bladeren. Er waren zoveel vogels op het grasveldje, grote en kleine, lichtgrijze, bruine met gele ogen, grote zwarte kraaien en kleintjes, nog kleiner dan mussen; ze krabbelden, rukten en kwetterden ongedurig, klagend en tevreden. Het motregende en dat scheen ze niet te deren, maar toen het harder begon te regenen vlogen ze allemaal luid klagend weg. Maar de struiken en de grote, oude bomen genoten; hun bladeren werden schoon gewassen van het stof van vele dagen. Waterdruppels bleven aan het puntje van de bladeren hangen, als er één druppel op de grond viel vormde zich alweer een andere, gereed voor de val; elke druppel was de regen, de rivier en de zee. En elke druppel was helder, fonkelend; ze was rijker en mooier dan alle diamanten van de wereld. Water groeide tot een druppel, die haar schoonheid behield en in de grond verdween zonde...

Uit beheersen spreekt eigenlijk verkramping, onderdrukking. Maar toch heeft t ook nog n andere betekenis. Ze zeggen ook wel eens dat je bepaalde stof beheerst. Je kent t, je hebt t onder de knie, je hebt t begrepen, je kunt het. Dat is eigenlijk de betekenis van werkelijk iets beheersen in het leven. Als je die Verbinding hebt, die Ster in je binnenste is gaan stralen dan zal het Licht kunnen gaan schijnen. Dan zul je waarlijk ingelicht worden over dat wat is, en zo waarlijk tot begrip komen. Dan is er geen strijd meer, geen vechten, geen verkramping of verzet. Je Weet, en dit Weten maakt je vrij van wat je zolang in de macht had. Dat is de ware bevrijding. Als dit Licht in je gaat werken heeft dit natuurlijk grote gevolgen. Het breekt als het ware in, in een groot machtig systeem wat jou in eerste instantie totaal onder controle had. Waardoor je eigenlijk geleefd werd, al dacht je dat jij leefde. Maar je zat aan de touwtjes vast van een marionettenspeler. Dit Licht is heel gev...

Gedreven door een straffe wind stapelden de wolken zich in het zuidwesten op; het waren prachtige, grote, fel bewogen wolken, vol omstuimigheid en ruimte. Ze waren wit en donkergrijs, met regen beladen en ze vulden de hemel. De oude bomen waren boos op hen en op de wind. Ze wilden met rust gelaten worden, al hadden ze behoefte aan regen; die zou ze weer schoonmaken, al het stof wegwassen en hun bladeren zouden weer fonkelen, maar net als de oude mensen werden ze niet graag gestoord. Er waren zoveel bloemen in de tuin, zoveel kleuren en elke bloem voerde een dans uit, huppelde en sprong, ieder blaadje was in beweging; zelfs de grassprietjes op het kleine grasveld werden heen en weer geschud. Twee magere oude vrouwen waren aan het wieden; twee oude vrouwen, ze hurkten op het grasveld, praatten en wieden op hun gemak. Ze zagen er intelligent uit, hun ogen sprankelden. Je werd zelf die vrouwen, zij werden jou, het gras, de wolken. Afstand en tijd bestonden niet meer. Er kwam een auto aa...

De avond was helder en de sterren kwamen schitterend en duidelijk tevoorschijn; de bomen keerden zich in voor nacht en het ongeduldige gekwetter van de vogels was opgehouden. Het avondlicht lag op het water. In dat avondlicht, op die smalle weg, werd de intensiteit van de verrukking dieper, zonder dat er een oorzaak was. Het was begonnen bij het kijken naar een kleine springende spin, die met verbazingwekkende snelheid vliegen besprong en ze fel vasthield; het was begonnen bij het kijken naar het trillen van een enkel blad, terwijl de andere bladeren roerloos waren; het was begonnen bij het kijken naar de kleine, gestreepte eekhoorn, die tegen iets schold, terwijl zijn lange staart op en neer wipte. De verrukking had geen oorzaak. Deze ongewone, onverwachte verrukking nam toe in intensiteit. Het had geen oorzaak, geen doel, werd evenmin veroorzaakt door concentratie, die in feite het ontwaken van de totale energie blokkeert. Ze nam toe zonder dat daar iets voor werd gedaan. Ze was ...

Je kunt niks versnellen. Als je afgestemd bent op je Ziel zal alles zich precies op het juiste moment ontvouwen. Maar t ikje wil meestal zoveel, veel te veel, en verliest daardoor die afstemming. Stapt uit de Stroom, volgt zijn eigen weg. Zoveel spannends te ontdekken, juist ook in de spiri wereld. Eindeloze mogelijkheden, dingen te doen, fantastische beloften die gedaan worden. Maar niks kan hierin geforceerd worden. Het gaat niet om allerlei jasjes aan te trekken, het gaat erom dat alle jasjes uitgaan, doorzien worden. Dat je tot de naakte Kern komt. Niets is hierin slecht. Als je iets als slecht bestempelt ben je meteen gevangen in deze wereld van de dualiteit. Dan raak je hierin verstrikt, zet het je gevangen, raak je erdoor bevangen. En ook eigenlijk als je iets als goed beschouwd, als het eeuwigdurende goed. Alleen God is Go(ed). Maar alles wat in het leven gebeurd is wel kans, mogelijkheid, prikkel. Iets wil gezien worden, ervaren worden. Het zijn tekens, het heeft beteken...

Er staat een palmboom helemaal alleen midden in een rijstveld; hij is niet jong meer; er staan maar een paar palmen. Hij is heel hoog en recht; hij heeft iets rechtschapens. Hij staat daar en hij staat alleen. Hij heeft nooit iets anders gekend en zal zo blijven tot hij doodgaat of gekapt wordt. In de bocht van de weg stuitte je plotseling op hem en je voelde je erdoor overrompeld hem temidden van de vruchtbare rijstvelden en het stromende water te zien staan; het water en de groene velden murmelden tegen elkaar, zoals ze dat van oudsher altijd gedaan hebben en dat zachte gemurmel bereikte de palm nooit; hij stond alleen, compleet en afzijdig en hij zou niets anders willen. Het water glinsterde in het avondlicht; van de weg af naar het westen stond de palmboom en daaraan voorbij lagen nieuwe rijstvelden. Om bij hem te komen moest je door een aantal lawaaiige, vuile, stoffige straten vol kinderen, geiten en vee; de bussen joegen wolken stof op, wat niemand scheen te deren en de weg w...