Kagib Weteninhethart

Het denken als dienaar? Het is hier eigenlijk omgekeerd, hier in Nederland, en andere westerse landen. Het denken als meester. Het intellect op de troon. En wij zijn de slaaf van dit denken, van het intellect. Het denken omhangen met medailles, diploma's, geldelijke waardering, aanzien, status. Hier krijgt ie voorlopig nog geen minderwaardigheidscomplex, eerder hoogmoedswaanzin. Eigenlijk is t toch waanzin waar we ons leven op bouwen. Waar het leven om draait? Zo'n smalle marge aan zingeving. Vervulling zoeken in zoveel, en nooit definitief die vervulling kunnen vinden. Nooit rust, vrede vinden maar altijd maar voortjagen, voortgejaagd worden. Geleefd worden, en niet zelf leven. Als t bewustzijn zou kunnen spreken, als we hiernaar massaal zouden luisteren, durven luisteren............. Maar t bewustzijn ligt in t vrouwelijke van de mens. In het hart. En het vrouwelijke, de vrouwelijke waarden zitten niet op de troon. Worden niet omhangen met medailles en ...

Is er een Waarheid? Één Waarheid? Wat mij betreft, ja. Maar die is heel leeg. Als de Waarheid zich heeft mogen vervullen, valt er zoveel weg aan drijfkracht, aan moeten, aan vechten aan wat dan ook. De Waarheid is gewoon Zijn. Vervuld zijn in het Zijn. Vervuld zijn in de Liefde. Vervuld zijn in deze Waarheid. Vanaf dan gaat t slechts erom, om mee te stromen. Mee te stromen waar de Waarheid, waar het Leven je wil brengen. In de Waarheid is er geen angst meer, dus je kunt dan die Stroom in alle eenvoud volgen. In de Waarheid is de eigenwilligheid verdwenen, dus je kunt de Wil, de Waarheid, de Weg, en het Leven volgen. Heeft dat ooit niet iemand gezegd? Uiteindelijk kan jij dat ook zeggen, als je in deze Stroom gekomen bent. En je zult in het Leven, in Leven blijven. Elk moment weer vernieuwen, elk moment weer als nieuw. De dood zal geen vat meer op je kunnen krijgen, geen verkrampt vasthouden. Je laat los, als dit nodig is. Je hebt alles over gegeven. En uiteindel...