Kagib Weteninhethart

Jezus zeide: Als zij, die u leiden, u zeggen: 'Ziet het Koninkrijk is in de hemel, dan zullen de vogelen des hemels u voorgaan. Als zij u zeggen: 'Het is in de zee', dan zullen de vissen u voorgaan. Maar het Koninkrijk is binnen in u en het is buiten u. Wanneer gij u zelf zult kennen, dan zult gij gekend worden en zult gij weten, dag gij de zonen zijt van de Vader, die leeft. Maar als ge u zelf niet kent, dan zijt ge in armoede en gij zijt armoede. Zij, die u leiden. De mensen weten leiding te geven aan de kinderen, wanneer ze moeten leren lopen. Zij weten ook dat het kind moet leren uit zich zelf te lopen, d.i. beheer over de eigen benen te krijgen. Zo ook te leren zwemmen, zo alles te leren wat men ten slotte uit eigen beweging moet kunnen. Met geestelijke leiding is het niet anders. Het betekent uit zich zelf de geest in zich werkzaam te weten opdat we in die geest het middel hebben tot onderzoek en volgens Paulus dus het beste uit alle dingen kunnen behouden. Zelfs is h...

Waar je ook bent, wat je ook doet. De betekenis ligt niet in al die bladzijden die omgeslagen worden van je leven. Daarin zal niet snel sprake zijn van vernieuwing, van iets totaal nieuws. Dat is het oude boek. Maar in een flits zien, dat eigenlijk elk moment draait om het hele boek, het totale Leven. Om tot Leven te wekken wat nooit meer zal sterven. Dit wakker te maken, dit op te wekken, dit jezelf ten diepste te ervaren, te doorvoelen, door je heen te laten zinderen. Het gaat om dat Eeuwigheidspunt wat na die verandering alles zal dragen. Waardoor je niet zo snel meer heen en weer zult gegooid worden door dat wat in de bladzijden te lezen wordt gegeven. Het gaat erom dat je in elk moment het Levensboek leest, en hierin gaat lezen. Het gaat niet om de uiterlijke gebeurtenissen, maar om wat het wil zeggen als geheel. Dat het steeds weer roept en roept en roept en prikkelt en raakt, dit is het niet dit is het niet, dit is slechts spel. Zolang jij door wil spelen gaat het spel door word...

Ga ik links, rechts, zal ik het nou wel doen, mag ik dit wel doen...Als je er goed naar kijkt, het door je heen laat dringen, heeft dit toch vaak een wortel van angst in zich.Altijd twijfel, onzeker, geen spontane onbevangen actie.Of juist overmoed, helemaal vol van jezelf tot bepaalde daden komen. Nietsontziend, soms meedogenloos. Geen enkele afstemming met je innerlijke kern, je innerlijke Stem, met de ander.En komt die overmoed ook niet vaak voort uit angst? Een vluchten in daden? Wat als je niet meer kunt doen, niet meer je 'geweldige' talenten, kwaliteiten ten toon kunt spreiden?In dit doen veroorzaak je dan vaak brokken. Je struikelt dan vroeg of laat.Maar ook door niets te doen, steeds maar te aarzelen, laat je het moment voorbij gaan. Uiteindelijk is ook dit het ikje, want je geeft jezelf een grote belichting in je wel of niet iets doen.Ik ben het niet waard, ik ben niets waard, zij weten het zo goed, ik kan, ik ben niks. En zo ontstaat er lethargie, dadenloosheid, een ...

Hij die de blikseminslag van zijn komst beleefde gevoelt alle belevenissen vergaan in dit opperste moment waarin zelfs de dood sterft. Wie zal hem welkom heten?Wie naar hem verlangen?Wie aan zijn liefdevolle wet gehoorzamen, wetend, dat hij daarmede voor eeuwig het recht verspeelt aanspraak op liefde te kunnen maken of op tederheid of op alle pure menselijkheid, ook al wordt hem die in overvloedige mate geschonken. Hoe zeer zal hij, de mens, steeds weer herinnerd worden aan het magische moment der grote ontmoeting, als aan de al-machtige, al-verzengende en al-doordringende, die niets heel liet van het hart, die de heerschappij nam over zijn bloed en al zijn gedachten en gewaarwordingen door de suprematie van zijn aanwezigheid, die alle eeuwen aan zich onderwierp.Als de mensenzoon verschijnt, schijnt het gouden licht over de toppen der bergen en dringt door tot in de diepte der koele en schaduwrijke dalen. Het lichtgeflonker van edelstenen tegen de donkere wouden is slechts door hem. He...

Zoek te allen tijde, hier en nu, altijd hier en nu, ook al is het dagelijks werk nog zo veeleisend en heb je veel met uw hoofd te werken of met uw handen of uw hele lichaam. Ken die reserve in u zelf. Dat terughouden, dat zich nooit helemaal helemaal voluit geven, omdat ge de ledige zetel in u in reserve hebt gehouden en daarin trouw zijt aan de enige en eeuwige geliefde. Wanneer hij vindt zal hij zich ontzetten.Natuurlijk zal hij zich ontzetten, het is immers onzegbaar, het is niet te weten dan alleen uit beleven, er zijn geen woorden voor als zich innerlijk het onsterfelijke, het oneindige, het grote, het ene leven aan hem openbaart, waardoor hij deel zich weet van het geheel. Dit is niet een theoretisch weten of het gevolg van een ijdele wens. Het is als een bliksem, als een tweesnijdend zwaard. Het is de ontmoeting, uniek, het moment der verlossing, het ontbonden zijn uit de stoffelijke verwikkelingen, het binnengaan van het Koninkrijk, het is alles in één moment. Het is de ontmoet...