Kagib Weteninhethart

In het minnaar van het Leven zijn is er totale overgave. Geen voorbehoud, geen jamaars, de stroom van binnenuit volgen. Weer onbevangen als een kind, spontaan. Maar niet blind voor de ander, niet blind voor jezelf. Juist een puur aanvoelings/invoelingsvermogen van dat wat is, wat in de ander is, wat in jezelf is, wat nodig is. Omdat er geen denken tussen zit. Het is het bewustzijn dat alles omvat. Omdat er geen belangen zijn, geen versplintering, geen verschillende stemmen die spreken. Het is één, het is heel. Je bent vol-ledig. Je Weet, je Bent. En ja, op een bepaalde manier ben je zo heel kwetsbaar, omdat je geen buffer hebt van het denken. Dus alles komt direkt naar binnen. Toch kan uiteindelijk niets meer je eruit halen, uit de Liefde omdat elke eventuele aanval afketst of geabsorbeerd wordt in het Weten, in de Liefde. Je Weet wat is, je kent jezelf. Zelfkennis, ware doorleefde Zelfkennis is Godskennis. Vertrouwen speelt geen rol meer, want er is niets meer van je af te pakken. Hoe...

Uiteindelijk is dat alles, Zijn of niet Zijn. In dit Zijn is alles. In dit Zijn is alles vervuld. Het is onafhankelijk van wat dan ook. Onafhankelijk van voor of afkeur van de buitenwereld. Onafhankelijk van status, geld, uiterlijke gedaante. Onafhankelijk van wat je doet, het is wat je Bent. Het is er altijd. Het was er altijd. En het zal er altijd zijn. Het is niet buiten te vinden. Het kan pas buiten gezien/ervaren worden als t binnenin gevonden is. Zo binnen zo buiten. Als je Liefde bent, zul je Liefde zien. In alles. In iedereen. Het is er nu. In jou. In mij. Daarin zijn we een. Daarin zullen we weer één worden. Dit ervaren heeft heel veel lagen. Het kan ook steeds intenser en versmeltender worden, totaal alles omvattend. Zoveel Liefde voor die ander voor alles. In dit samenzijn wordt je dan een met de Kosmos. Dit kan door de ander opgewekt worden. Alleen, op jezelf, is de energie, de essentie heel stil, heel leeg, maar toch vervuld, heel licht, als de verbinding open en stromend ...