Kagib Weteninhethart

Er lagen lange avondschaduwen over het stille watervlak; de rivier kwam tot bedaren, nu de dag voorbij was. Er sprongen vissen uit het water op en de grote vogels kwamen aangevlogen om in de dikke bomen een slaapplaats te zoeken. De hemel was onbewolkt en zilverblauw. Een boot vol mensen voer stroomafwaarts; ze zongen en klapten in de handen; in de verte loeide een koe. Er hingen avondgeuren. Een krans van goudsbloemen dreef met de stroom mee op het water, dat schitterde in het licht van de ondergaande zon. Wat was dat allemaal mooi en vol leven - de rivier, de vogels, de bomen en de dorpsbewoners. We zaten onder een boom en keken uit over de rivier. Dicht bij de boom stond een kleine tempel en er dwaalden een paar magere koeien rond. De tempel was schoon en goed geveegd en de bloeiende struik was besproeid en verzorgd. Een man verrichte zijn avondritueel en zijn stem klonk geduldig en treurig. Onder de laatste stralen van de zon had het water de kleur van pas ontloken ...

De Waarheid wint. Hoopvol toch. De Waarheid zal altijd winnen, omdat de Waarheid heel is, niet gespleten. De waan is altijd gespleten en zal daar vroeg of laat aan ten onder gaan. De waan is ook afhankelijk van zoveel buiten, in de wereld. De Waarheid is. Dus wat de Waarheid schijnbaar ook aangedaan wordt uiteindelijk is de Waarheid onaantastbaar. In de voortdurende verandering van/in het leven, het leven dat we leiden/lijden, waarin steeds weer alles anders is wordt, blijft de Waarheid spreken. En eens zal er ontvankelijkheid zijn, er geluisterd kunnen worden. Dan begint het pas, de weg terug naar Huis. Het is dus zeker een weg, een hele weg, van vallen en opstaan, om tot de Waarheid te komen. Het is een gaan van waarheid tot waarheid, van ontluistering en verbijstering, jeetje is t toch weer anders. Het gaat hierbij om je intentie. Wil je werkelijk, met je hele wezen, de Waarheid vrijmaken, dat die zich kan openbaren? Dan zal de Waarheid er ook alles aan doen dat ...

hai, Ja, als je hier vaker leest weet je wel beetje de beleving van waaruit ik leef, waar het me om gaat. Vanuit die afstemming heb ik dus een boek geschreven. Hierin heb ik uitgewerkt wat dit Bewustzijn kan betekenen binnen alle geledingen van de maatschappij. Dit Bewustzijn is als het ware gekristalliseerd in een spirituele Sleutel. Zal m hieronder plaatsen: Het leven draait om zelfkennis. Ont-dekken dat wat je werkelijk bent. Juist ziekte, conflicten, disharmonie kunnen een mogelijkheid zijn om hier verbinding mee te krijgen. Door de duisternis naar het Licht. Het uiteindelijke geluk zal je nooit buiten jezelf kunnen vinden. Wat je werkelijk bent, is niet van deze wereld. Iedereen leeft in zijn/haar belevings/denkwereld en krijgt dat op zich af, wat hij/zij nodig heeft. Iedereen heeft in zichzelf een goddelijke vonk. Dit spreekt dmv het Geweten bij eventuele 'misstappen', en in verbinding met de intuitie kun je meer en meer onderscheidingsvermogen krijgen in dat...

Niets is blijvend, alleen de verandering. auteur onbekend Op zich is dit niet waar, er is iets wat blijft, wat blijvend is. Het kijkt toe, het kijkt naar alle veranderingen maar in Essentie is het onveranderlijk. Het is, was en zal altijd Zijn, in Eeuwigheid. Het draagt alles dat is. Het draagt alles dat is in Liefde in Weten. Een alomvattend Weten. Het is niks en het is alles. In een voeling daarmee krijgen kan pas wezenlijk iets veranderen. Kan er echt inzicht en transformatie plaats gaan vinden. In de wereld verandert er eigenlijk niet zoveel, al lijkt dit zo aan de buitenkant. Die veranderingen zijn heel oppervlakkig en er verandert niets wezenlijks. alles blijft in een bepaald kader. Alles heeft zich vaak vastgezet. Paradoxaal genoeg kan pas echte verandering plaats gaan vinden als er voeling komt met wat onveranderlijk is. Wat onaantastbaar, wat Eeuwig is. lieve warme groet Kagib

De beste manier om je vijand uit te schakelen, is hem tot vriend te maken. auteur onbekend Dat heeft verbinding met wat Jezus zei, heb je vijanden lief. Maar ja, dat kun je niet doen, het kan alleen gebeuren vanuit een beleven dat je die vijand lief hebt. Of inderdaad zelfs er geen vijand meer is. Die vijand kan natuurlijk van alles zijn, niet alleen iemand of iets buiten jezelf. Ook binnenin kunnen allerlei vijanden je belagen, waar je tegen vecht. Die je wil onderdrukken, waardoor je je schuldig voelt, boos bent. Om dan te voelen nee, dit zijn niet mijn vijanden dit zijn mijn vrienden. Ze willen je iets zeggen, ze maken iets zichtbaar. Om een bepaalde reden beschouw je dit als een vijand waar je van af wil. Een geweldig mooi begin zou al zijn als je ze als vriend gaat beschouwen. Dat het er mag zijn, wat ook is, jezelf er niet boos, rot, of schuldig over voelt. Dat je dieper gaat, er zit iets onder, er wil iets bevrijd, geheeld worden. Misschien programma's d...

Hoe meer dat de Ziel in jou ruimte krijgt, je het spel doorzien hebt, kan het je niet meer gevangen nemen, kun je er niet meer bevangen door raken.. Het doet je allemaal niet zoveel meer, het gevecht is voorbij. Je hebt gevonden wat alles omvat. Alles omvat met begrip met Liefde en niemand kan je daar dan meer uithalen. Dan ben je niet geïsoleerd van die wereld, juist niet. Je bent verbonden met alles en iedereen in die Liefde. Het komt eropneer, alles is dan recht gemaakt en daardoor is er ware recht-vaardigheid. Je Liefde is voor iedereen, als een vanzelfsprekendheid. Overal waar ontvankelijkheid is stroom je uit, en waar geen ontvankelijkheid is. Ook hen omvat je met Liefde met begrip. Er is geen oordeel meer, geen vijand, geen voor of afkeur. Je hebt in alle eenvoud lief. Dit kan nog confronteren, in wie je bent. En alles wat nog niet recht in jouzelf gemaakt is zal intens oplichten, zichtbaar worden totdat het gezien is en oplost in het Licht. Je Ziet wat is, doorz...

Het pad liep langs een boerderij omhoog, een heuvel op vanwaar je uitzicht had op de verschillende gebouwen, de koeien met hun kalveren, de kippen, de paarden en een verzameling langbouwwerktuigen. Het was een aardig pad, zoals het zich door de bossen slingerde; het werd vaak benut door herten en ander wild, dat zijn sporen hier en daar in de zachte bodem achterliet. Als het heel stil was, droegen de stemmen uit de boerderij, het gelach en het geluid van de radio, heel ver. Het was een goed onderhouden boerderij met een sfeer van netheid. De stemmen klonken vaak boos en luid, waarna de kinderen even stil waren. Ergens tussen de bomen werd gezongen en je hoorde de boze stemmen zelfs boven het zingen uit. Plotseling kwam er een vrouw het huis uit, die de deur achter zich dicht smeet; ze stak over naar de koestal en begon met een stop op een koe in te slaan. Het zwiepende geluid van de slagen drong door tot op de heuvel. Wat is er toch weinig voor nodig om wat ons dierba...