Kagib Weteninhethart

Als je jezelf gedragen weet door de Oceaan, daarmee een voelt dan begint het pas Het is de basis van een verdere ont-wikkeling, ontvouwing, in Verbinding met de Oceaan, meebewegend met de Oceaan. Heel belangrijk is  je beweegt niet meer tegen, in t denken dat je een golf bent, of verblind gefixeerd op al die golven. Dus er is geen enkele energie meer die verbroken hoeft te worden, illusies die ontmaskert hoeven te worden. Je voelt je bent een met het Al en beweegt mee. Maar die Beweging heeft dus perspectief. Er is een Pad dat verder gaat, een spiraal omhoog. Ook is er een Pad in deze wereld, het zijn op t juiste moment op de juiste plek. Dat is niet relatief. Als je meebeweegt, alle eigenwilligheid verdwenen is dan ben je op t juiste moment op de juiste plek. Je hebt  je overgegeven aan de Oceaan van Weten die Weet wat nodig is, waar je t beste kunt zijn voor jezelf en voor de ander om je heen. Levend in het Eeuwige moment als binnenin alles verstild is vervuld is tot vre...

Dromen, visioenen, van een nieuwe wereld. Het is soms zo moeilijk om deze droom tot een realiteit te maken. De harde realiteit, waarin dat je overkomt waar je niet op gerekend had. Niets is meer zeker. Alles staat op losse schroeven. Je hele innerlijke wereld wordt binnenste buiten gekeerd. Alle woede, angst, verdriet, pijn. Alles wat nog in je leeft, wordt naar boven gehaald. Maar het is een mogelijkheid. Mogelijkheid om in contact te treden met wat hieronder zit. Je wil in voortdurende harmonie verblijven. Maar zolang die er innerlijk niet is, wordt je hier bruut uit weggeslagen. Of je slaat jezelf eruit weg. De wortels van angst, woede en verdriet, schieten steeds weer uit in de buitenwereld. DE BUITENWERELD IS STEEDS EEN WEERSPIEGELING VAN JE BINNENWERELD. Jij geeft de lading aan dat wat je overkomt. Als je aangeraakt wordt door woede, minachting, haat, dan leeft deze nog steeds in jezelf. Je wordt onaanraakbaar, onaantastbaar, als je slechts Liefde en begrip terug kaatst. Baad jez...

De levenszee. Een zee van leven van allerlei soort en aard. Voor sommigen is het moeilijk het hoofd boven water te houden. Er zijn er die dreigen kopje onder te gaan. Maar juist dan pakken twee zachte liefdevolle handen hen net op tijd vast, en trekken hen omhoog. Handen van een vriend of vriendin. Handen als symbool van een lichtje dat ineens van binnen begint te schijnen. Helaas komt het vaak voor dat er geen handen zijn. Of ze zijn er wel, maar worden niet gezien, ervaren. Anderen dachten op een groot sterk schip te zitten. Maar ineens komt er een gat in de bodem. Ze zien er geen gat meer in. Ze worden overspoeld door emoties, komen in een draaikolk van negativiteit. Ze worden in de diepste diepte gezogen. Steunend op een stuk hout, dobberen ze machteloos rond. Ze zijn nu overgeleverd aan de stroming van de zee. En juist dan......... Een boot komt voorbij. Ze mogen aan boord. Of ze spoelen aan op een eiland van rust. Hier kunnen ze langzaam een nieuw sch...

Het gaat er niet om, iets specifieks te beleven, iets specifieks op te wekken, een bepaalde golf van beleven. Het gaat erom dat alles meer en meer doordrenkt mag worden met het Leven, dat je dit mag beleven. Anders ontstaat er weer dualiteit, onderscheid, afhankelijkheid. Dan moet je eventueel iets doen of blijven doen om dezelfde ervaring terug te krijgen. Het gaat niet om bepaalde extatische ervaringen, geweldige beelden, noem maar op. Het gaat erom dat alle zintuigen bevrucht worden door de Liefde, dat je vervuld wordt door de Liefde, door het Leven. Dat is het einde van de dualiteit, de eindeloze strijd. Daar kun je dan niet meer uit vallen en je hoeft er niets meer voor te doen om het te verkrijgen om het te behouden. Het is uiteindelijk de enige Werkelijkheid die overblijft. Het is niks en toch is t alles. Dat wat voor alles is, voor alle invulling, puur indrinken wat is, zonder voor of afkeur. Dan mag uiteindelijk alles doorstraalt worden met Het met Liefde in helderheid h...

De Kracht van de eenheid. Dit is de allergrootste Kracht. Als achtergelaten is de verdeeldheid. Als er geen angst meer is. Als de Liefde vrij mag stromen zonder voorbehoud. Als er geen belang meer is. Geen verlangen meer is. Als er geen beeld meer is. Geen ver of in beelding. Als er geen afgescheidenheid meer is. De Kracht van de eenheid. Het achtergelaten hebben van alle strijd. Als alles vrij mag stromen. Als er heelheid is. De onbevangenheid van een kind. Tot daadkracht overgaan, geinspireerd van binnenuit. Vanuit het moment. De Kracht van de eenheid. De Kracht van de Geest. De Kracht van de eenvoud. De Kracht die onuitputtelijk is. De Kracht die niets of niemand kan indammen. De Kracht die Het ten uitvoer kan brengen. Het Plan. Het Goddelijke Plan. Kagib

Het was een mooie avond. De zon ging onder achter immens grote, donkere wolken, waartegen een groepje hoge, slanke palmen stond afgetekend. De rivier had een gouden gloed gekregen en de verre heuvels glansden in het licht van de ondergaande zon. Het onweerde, maar aan de kant van de bergen was de hemel helder en blauw. Het vee kwam terug uit de weide en een kleine jongen dreef het naar de stal. Hij kon hooguit tien of twaalf jaar oud zijn en, al was hij ook de hele dag alleen geweest, hij zong het hoogste lied, waarbij hij nu en dan een koe die afdwaalde of die te langzaam liep, een tik gaf. Hij glimlachte; zijn donkere gezicht begon te stralen. Nieuwsgierig bleef hij staan en begon gretig, maar toch enigszins gereserveerd, vragen te stellen. Het was een dorpsjongen, hij moest dus wel ongeschoold zijn; hij zou nooit kunnen lezen en schrijven, maar hij wist al wel wat het betekende op zichzelf te staan. Hij besefte niet dat hij alleen was; waarschijnlijk kwam dat nooit bij hem op en...