Kagib Weteninhethart

Dat is toch geweldig, als je dit door je heen laat dringen, het aloverkoepelende Bewustzijn, dat wat alles in gang gezet heeft, en tot op zekere hoogte alle touwtjes in handen heeft, is Liefde. En Liefde die alleen maar Liefde is, die er altijd is. Er altijd voor iedereen is. Het reikt elke seconde de hand. Als we die hand willen grijpen dan neemt Het ons mee op een ongelooflijke reis. Een reis met eindeloze fases en ont-wikkelingen, steeds verdere ontvouwing. Maar die Liefde dringt zich niet op. Het geeft ons alle vrijheid om ons ding te doen. Wat we maar willen. Maar dan zullen we ook de vruchten daarvan mogen plukken zonder oordeel. Alles energie, maar heel rechtvaardig. Dat is de vrije wil. Elke seconde kunnen we die hand pakken. Kunnen we ons overgeven aan dat wat werkelijk zeker is, wat werkelijk Weet wat werkelijk kan. Niet meer de schuld buiten leggen, maar bewust toelaten, tot je laten spreken, dit is mijn wereld die ik maak. Ik ben de enige die hier verantwoordelijk voor ...

Meestal gaat aan het alles overgeven heel veel vooraf. De Rozenkruisers noemen dit ervaringsvol. Eerst heb je op allerhande manieren geprobeerd t buiten te vinden, het te doen, ervoor te vechten, vasthouden, verdedigen, aanvallen. Totdat alles vergeefs blijkt, alles krachteloos wordt, geen kracht meer krijgt. Dat je met lege handen staat. En dan kan die overgave komen. Het overgeven, alles overgeven. Echt gaan luisteren naar je diepste binnenste. Het verborgen Licht. De Liefde die alleen maar Liefde is. En die was er altijd al, op de achtergrond. Een zachte straling die je liet doen, alles wat je wilde doen, alles wat je verlangde. En je plukte weer de vruchten hiervan. De energie die je in gang gezet had. De Liefde bleef aanwezig voor jou, voor ieder, altijd. Zonder oordeel, zonder op te dringen. Een stille Kracht. En uiteindelijk de allergrootste Kracht. De allergrootste Kracht in het hart. Die je dan kan verstillen, als die overgave gekomen is. Het ankerpunt in jezelf gekome...