duisternis
Ik zie de goedbedoelde schade die 'liefde' hulpeloze kinderen toebrengt. Ik zie de tekenen van wreedheid bij godsdienstfanatici. Ik zie redelijke Farizeeërs bepalen wat er tegen Jezus pleit, en het als hun plicht beschouwen hem uit de weg te ruimen. Het beangstigt me dat ik wellicht lijd aan de ziektes van de hoge priester en de Farizeeërs. Ze waren zo zeker van zichzelf, zo overtuigd van hun gelijk, zo afgesloten voor andere standpunten en verandering. Ik denk aan mensen van wie ik weet dat ze zo zijn. En dan denk ik aan mezelf. De Farizeeërs waren geneigd te oordelen. Voor hen waren mensen goed of slecht. Er was nooit iets goed aan iemand die slecht was naar hun (voor)oordeel. Ik denk aan andere mensen die blijkbaar ook zo zijn. Ik denk aan mezelf. Ik maak een lijst van 'slechte' mensen die ik ken en vraag me af of ze in wezen misschien niet veel beter zijn dan ik. De Farizeeërs waren het establishment. Ze waren bang om dwars te liggen. Ik denk aan mezel...