Kagib Weteninhethart

Er is de Werkelijkheid. Ook de subjectieve werkelijkheid van waaruit mensen leven, en het beleven en bekijken. Uiteindelijk is dat ook werkelijkheid, hoe subjectief die bij de ander ook is. Maar we kunnen die werkelijkheid heel objectief zien voor wat het is, zonder invulling. Als de Werkelijkheid door ons heen kan kijken, Ziet wat is. Die Werkelijkheid beziet alles zonder emotie, zonder kleuring, zonder invulling, zonder beladen of geladenheid, en zal van daaruit ook handelen. De enig juiste handeling die in dat moment past. Dat kan ook zijn, niet reageren, niets zeggen. Dat bepaal jij dan niet, maar de Werkelijkheid, die Weet precies wat nodig is. Dus de uitdaging ligt er dan in, in wat op je pad komt, in de interactie met het leven, met mensen, dat die Werkelijkheid door jou heen zich kan uitdrukken, kan reageren. Dat niet jij reageert vanuit een bepaalde achtergrond, beleven, het verleden, maar eigenlijk iets wat niet van de tijd is. Het gaat erom zicht te krijgen op waar jij ...

We proberen het geluk te vinden in de wereld, buiten onszelf, terwijl t geluk en ware vervulling in onszelf ligt. Dat wat niet van de tijd is. We zijn gevangen door de tijd, door alles wat zich binnen die tijd afspeelt. De tijd die ons gegeven is, en zo ontnomen kan worden. Helemaal vol daarvan, vaak helemaal verblind, verdoofd, door alles wat zich in de wereld afspeelt. En de ironie is, het paradijs kan ook op aarde zijn. Maar de sleutel ligt niet buiten maar binnenin onszelf, dat wat dus niet van de tijd is. Dat wat onafhankelijk is van alles wat zich binnen de tijd afspeelt. De Sleutel van dit alles is de Liefde. Maar de Liefde die niet van deze wereld is. Wil die in ons opstaan, dan zullen wij moeten sterven, terwijl we hier nog leven. Als we het toelaten zal de Liefde alles doden met Liefde wat geen Liefde is, zonder belang of verlangen, heel onpersoonlijk. Misschien wordt je hart hierdoor gebroken, ligt je leven aan gruzelementen. Alles totaal illusie. Alles waarvoor je ge...