Kagib Weteninhethart

We liepen in een drukke straat. De trottoirs waren vol mensen en de stank van uitlaatgassen van auto's en bussen drong zich in onze neusgaten. In de winkels lagen allerlei dure en prullerige artikelen uitgestald. De hemel had de kleur van bleek zilver. In het park was het heerlijk, toen we het rumoer van de drukke hoofdstraat achter ons lieten. We liepen het park een eindje in en gingen ergens zitten. Hij zei dat de staat, met zijn militaire praktijken en zijn wetten, tegenwoordig bijna overal het individu opslokte en dat eerbied voor de staat de plaats begon in te nemen van eerbied voor God. In de meeste landen drong de staat door tot in de intiemste levenssfeer van het volk; ze kregen te horen wat ze moesten lezen en wat ze moesten denken. De staat bespioneerde zijn burgers, hield een alziend oog op hen gericht en nam de taak van de kerk over. De staat belichaamde de nieuwe godsdienst. Zoals de mens voorheen de slaaf van de kerk was, was hij nu de slaaf van de sta

De natuurgeboren mens is veel te persoonlijk om volstrekt onpersoonlijk te kunnen zijn. Klinkt wel heel koud he, het ideaal van onpersoonlijk worden. En toch is dit verre van koud. Want het ware onpersoonlijke heeft verbinding met de Liefde met ware wijsheid, de verbinding met het Goddelijke. Juist dan kun je waarlijk liefhebben omdat er geen egobelangen of verlangen meer is, geen angst. Je hoeft niemand meer te zijn, je Bent. In dat Zijn is het dan vervuld. En juist daardoor kun je onwankelbaar worden, kan niemand je daar meer uit halen. Je hebt het ware midden gevonden. Je bent dan gegrond in de Liefde. Een Liefde die alleen maar Liefde is, dus hoe kun je dan anders dan liefhebben? Je hebt de ware Liefde gevonden en die geeft vervulling aan het totale leven. In die Liefde ben je met alles en iedereen verbonden, zonder gebonden te zijn, zonder gehecht te zijn. Uiteindelijk is het vrij logisch dat je zo harmonie om je heen creeert. Het is zo binnen zo buiten, alles e

Vergeet nooit dat het leven alleen zuiver geinspireerd en juist geleefd kan worden, als je moedig en galant bent, als in een spannend avontuur waarin je onbekend terrein verkend, en menig vreugd tegenkomt, menig vriend maakt en menig veldslag wint of verliest. Annie Besant Ja, het leven kan een spannend, boeiend avontuur worden, als je het als het ware niet vastzet in dit is het leven. Dit is waar het om gaat, carriere, geld, luxe, hobbies. Dit is eigenlijk allemaal helemaal niet zo belangrijk. Het gaat erom wat je doet met elk moment van je leven. Wat het je doet, wat het in je raakt, dat je hier ook open voor bent. Wil niet zeggen dat een carriere, geld, luxe vies is, en dat je geen hobbies mag hebben. Het gaat er alleen om dat je hierdoor niet geleefd wordt, er bevangen door raakt, gevangen in raakt, vaker bezeten door raakt. Dat het je als het ware in bezit neemt. Dat er niets anders dan dit bestaat. Nee, het gaat erom dat je in dit alles, wakker blijft, alert,

Aan de boom van de stilte hangt de vrucht van de vrede. Blavatsky Wauw die is mooi, ook een mooi beeld. Een statige stille, verstilde Stilteboom en daar hangt dan vol vrede een vrucht, de vrucht van de vrede. Een grotere vrucht-baarheid is er niet als die vruchten van vrede gegroeid zijn. Gevoed vanuit wortels die reiken zover maar nodig is. Gevoed door de ware Liefde, het levende Weten. Onverwoestbaar die boom, en als het tijd is voor de vrucht van vrede om te vallen, dan wordt in volle overgave losgelaten in vrede. In vrede zijn is een heel diep begrip. Daar gaat heel veel aan vooraf. In de Vrede gekomen zijn, en niemand die je daar dan meer uit kan halen. Rusten in vrede krijgt dan ook een heel nieuwe uitdrukking. Daarvoor hoef je niet gestorven te zijn, en er zijn er zeer zeer weinigen die rusten in vrede als ze overgaan, zeker niet in die Vrede. Maar het is uiteindelijk wel waarom het hier gaat om die vrucht van vrede in je te laten groeien, in een voeling heb

De Liefde is niet alleen lief. De Liefde kan een intens louterend Vuur zijn wat heel erg kan confronteren. Als je dit proces toelaat zal het je ook bevrijden, waarlijk vrijmaken. Als er vijanden zijn, dan liggen daar kansen. Waarom is die ander een vijand, die persoon wil je iets zeggen? De Liefde zal hierin spreken over wat is, maar durf je dit toe te laten? Uiteindelijk kan er in verbinding met die Liefde een innerlijk begrip komen waardoor alle vijanden verdwijnen. Waardoor alle haat verdwijnt omdat er ook geen liefde meer is. Geen dualistische liefde. Want dualistische liefde betekent afhankelijkheid en van daaruit vaak strijd, afweer, vechten, jaloezie. Dat heeft niets met Liefde te maken. De Liefde legt open, maakt alles zichtbaar wat zichtbaar wil worden. De enige intentie van de Liefde is om alles te laten versmelten met deze Liefde. Geen schijn, geen troebel water. Alles zal helder gemaakt worden, gezuiverd worden. Als je dit wil toelaten. Alles zal in het Lic

Van nature zijn we broeders, door de opvoeding worden we vreemden. Confucius Ja, volgens mij is dit wel zo. Als kind zijn we over het algemeen allemensvriendje. We zijn eigenlijk ook een met alles en iedereen op hele jonge leeftijd. Er is geen onderscheid. Er is een uitstromen, een reageren op het moment, op een prikkel zonder voorbehoud. Er wordt niet gekeken naar kleur naar cultuur naar geloof naar wel of geen handicap naar uiterlijk naar status of wat dan ook. Het is allemaal een, en als t kindje voelt dat iemand een lief mens is zal het hier uiting aan geven. Want dat is het vooral wat een kindje doet, heel veel voelen. Heel zuiver voelen of iets goed voelt of niet. Daarom kijkt het ook dwars door al onze uiterlijke jasjes heen. Maar dit verliezen we dus naarmate de jaren vorderen, meestal al heel snel, als het kind zich bewust begint te worden dat niet alles een is, en ontvankelijk is voor de aanreikingen van ouders en school en eventueel vriendjes vriendinnetj