Kagib Weteninhethart

De uitdaging mag bestaan dat je de Verbinding nooit meer verliest hoe tumulteus hoe intens hoe druk en chaotisch het ook om je heen is. Dat stuk kun je natuurlijk opbouwen als alles wat rustiger is, je bij jezelf bent, diep in jezelf komen. De Verbinding dieper en dieper maken zodat minder en minder je eruit kan halen als je weer het leven ingegooid wordt met alles erop en eraan. Dan wordt pas zichtbaar of er werkelijk innerlijke veranderingen hebben plaatsgevonden. Het komt eropneer dat je uiteindelijk alleen nog maar vertrouwt op je binnenste op je Essentie. Je hebt je daaraan totaal overgegeven in alles. Daar heb je rust in gevonden, vrede, daarin ben je vervuld. Van daaruit kun je als een eenheid de wereld tegemoet treden. Het heeft tijd nodig, ervaring dat deze Verbinding steeds meer geworteld raakt in je wezen in alles wat je doet en bent. Dat je de Verbinding voelt, Weet wat het is, ernaar luistert in hoe t spreekt, het Weten het Geweten van binnenuit. Zo kan de rust en vr...

Dit moment. Dit moment komen deze woorden tevoorschijn. Vanuit het niets. Vanuit het niets komt een teken. Tekens die iets betekenen. Iets kunnen raken beroeren. Een hand die teder een wang beroert. Een glimlach die tevoorschijn komt. Stralend blauwe lucht waarin witte dotten van wolken voorbij zweven. De streling van de wind die langs gekleurde blaadjes strijkt. Trilling van vreugde. Dit moment. De stilte van het hart dat is. Het kind dat je aan kijkt met onbevangen ogen. Het ziet wat er is, vol vertrouwen, een open blik. Helder, en zonder dat het weet waarom houdt het van jou, het weet niet anders. Wat hebben we toch verloren? Gewoon wat is, waardoor er zoveel moet zijn? De Liefde die is. Het hart verwarmt, vervuld, overstromend. Dit moment. Is er nog een ander moment? In dit moment is alles. Kan vervulling zijn. Kan het vervuld zijn. En de stilte, vrede daalt neer in je hart. En het is goed, het is gewoon helemaal goed.   liefs Kagib

Elk moment is een mogelijkheid voor ontvankelijkheid voor de Liefde. Maar elk woord, elke gedachte kan weer een beeld worden dat tussen deze Liefde in komt. Maar als je steeds weer durft te zien, her-zien, dan kan de Stroom verder gaan. Dan kan de Liefde meer en meer in jou opstaan. het draait om het nu. De rest zal vervluchtigen, verbrokkelen en aan het eind van dit leven, als je sterft..... Waaraan kun je werkelijk sterven? Wat is dan werkelijk gestorven in jou? Waar ben je dan leeg van geworden? Wat kan je achter laten, loslaten, als je vertrekt van deze aarde? En wat neem je mee, alle beelden, hechtingen, verbeeldingen, ideeen, verlangens, hoop en verwachtingen, ideeen over mensen en dingen, starre theorieen. Waarmee ben je beladen als je hier vertrekt? En wat kun je loslaten, achter laten, door laten stromen? Waar ben je leeg van geworden, daar draait het om, Als je hier van deze aarde weg gaat, hoe leeg je geworden bent van beelden, verbeeldingen. Hoe leeg je bent geworden van ...

We hebben allemaal een aspect in ons dat verbinding heeft met het geheel, met het Al. Ieder heeft daarin een geheel uniek stukje bij te dragen, in te ont-wikkelen, af-wikkelen, zich laten ont-vouwen. Een aspect in onszelf het Bewustzijn dat Weet. Dat spreekt in het hart, het tijdloze Weten. Je kunt daar weer afstemming mee vinden, weer mee gaan resoneren, als je jezelf hiervoor opent. Dan kan dit je van binnenuit gaan leiden, een innerlijk richtsnoer worden dat steeds voortgaat in ontvouwing en verandering. Steeds weer loslaten en achterlaten, steeds meer zien doorzien, steeds meer ruimte voor dat Weten voor wat je in Essentie Bent voor de Liefde, dat zich zo helderder en helderder door jou heen kan openbaren. In eerste instantie is er veel confrontatie hierin, als er nog veel gezien wil worden, veel zichtbaar wil worden, in het Licht wil komen. Maar naarmate deze fase voorbij is gaat t proces nog steeds door en door en door zolang de Verbinding blijft. Dan wordt t n waarlijk mee...

Jij bent altijd van waarde. In ieder die je ontmoet. In alles wat je doet, wat je zegt. Altijd ben jij van waarde. Altijd ben jij waardevol, want jij bent voor de ander een spiegel. Jij ontmoet de ander, en de ander jou. En de ander ziet zichzelf in jou en jij jezelf in de ander. Je speelt jouw rol. En in die rol ben je altijd van betekenis. Je bent altijd een teken in het leven. En al ben je getekend door dit leven, het teken blijft. Elke relatie met de ander is van betekenis. Elke verbinding, elk kontakt. Het is aan jou welke betekenis je eraan geeft, wat het je doet, wat je ermee doet. Of je jezelf er tegen verzet, of durft te zien het teken dat de ander jou geeft. Dus ja, je bent altijd waardevol, al vindt je jezelf waardeloos. Voel je jezelf minderwaardig, klein en onzeker. Kwetsbaar. Is je waarde onderuit gehaald, vermorzeld door het leven, door wat op je pad gekomen is. Door wat mensen je aangedaan hebben. De ouders, de maatschappij. Waardoor je versplinterd bent geraakt, en j...

Het huis lag aan een weg die afdaalde naar de zee, zigzaggend langs talloze winkeltjes, grote flatgebouwen, garages en tempels en tot slot langs een verwaarloosde, stoffige tuin. Wanneer de weg de zee eenmaal bereikt had, verbreedde hij zich tot een grote verkeersweg met taxi's, rammelende bussen en al het lawaai van een moderne stad. Wat verderop had de hoofdweg een zijweg: een brede, stille, beschutte laan, overschaduwd door machtige tropische bomen; alleen 's morgens en 's avonds werd het er druk met auto's onderweg naar een chique club met eigen golfvelden en fraai aangelegde tuinen. Op mijn wandeling langs die laan zag ik bedelaars van allerlei aard op het voetpad liggen; ze gaven geen kik, ze strekten zelfs hun hand niet uit naar een voorbijganger. Zo lag er ook een meisje van een jaar of 10 met wijd open ogen te rusten, haar hoofd op een oud blik; ze was zichtbaar ongewassen, haar ongekamde haar klitte samen, maar toen ik naar haar glimlachte, glimlachte ze t...