kennis

Stadsgedruis en steedse geuren woeien door het open raam naar binnen. In de ruime vierkante tuin zaten mensen in de schaduw in hun krant het laatste nieuws en de laatste roddelpraat van heel de wereld te lezen. Gewichtig stappend liepen duiven tussen hun voeten door naar lekkere hapjes te zoeken en op de groene gazons waren kinderen aan het spelen. De zon wierp fraaie schaduwpatronen over het terrein.

Onze geest zit met zoveel kennis volgestopt, dat het vrijwel onmogelijk is ooit iets rechtstreeks te ervaren. Het ervaren van genot en pijn doen we rechtstreeks, maar ons begrip van die ervaring verloopt volgens het model dat we aan anderen ontlenen, aan religieuze of maatschappelijke gezaghebbers. We zijn het product van het denken en het overwicht van anderen; we zijn zowel door religieuze als door politieke propaganda geconditioneerd geraakt. De tempel, de kerk of de moskee oefent een eigenaardige schimmige invloed op ons leven uit, terwijl politieke ideologieën ons denken tastbare houvast geven. Propaganda kan ons maken en breken. De georganiseerde godsdiensten zijn eersterangs propagandisten, die zich van alle denkbare middelen bedienen om de mens eerst over te halen en dan vast te houden.

Krishnamurti