Kagib Weteninhethart

Licht in mij. Het is zo licht in mij. Er is verwondering, alles is zo licht. Het leven zo licht, gedragen door dit Licht, en alles wordt hierdoor verlicht. Het is leeg, het is vol. Alles is goed. Een voortdurende glimlach op mijn gezicht. Ik kijk naar mezelf, en ik lach. Waarom? Zonder reden, ik lach. Het leven is zo licht als een veertje, dansend door het leven. In de stilte in het Zijn. Zonder een voet te verzetten, een dansen, een vreugdedans binnenin Heel lichtvoetig. Alles is goed. Aan alles toon ik een glimlach. Het maakt niet uit, wat is buiten mij, want er is Licht, het is licht, ik ben Licht. En ik lach. Mijn mond vormt zich tot een glimlach, als vanzelf. En toch doe ik helemaal niets. Maar kan alles, kan alles doen, kan alles zijn. Stromen van zachtheid en tederheid gaan door me heen. Verbondenheid. Het is zo Licht in mij, en niets of niemand kan dit Licht aantasten, verduisteren, niets kan me belasten. Ik doe niets, doe alles. Het is niet te begrijpen, niet te grijpen, het i...

Ja, heeft voor mij zeker tijd gekost, ook hierin tot begrip te komen. Ik kon niet begrijpen dat mensen door kunnen leven in deze waanzinnige wereld vol ellende, wanhoop, oorlogen, in het groot in het klein. Ik was hier zo intens verdrietig onder en dan vanuit dat verdriet weer boos, waarom, waarom. En om me heen, ging iedereen gewoon door, gaat iedereen gewoon door. Alsof er niks aan de hand is. De ene ramp na de andere, onvoorstelbare mensonterende dingen die plaatsvinden, massaslachtingen. Ja, niet in Nederland, in andere landen, andere continenten. Maar voor mij is het altijd zoiets geweest van we zijn één wereld. En deze wereld is ziek, doodziek, deze wereld verdrinkt in duisternis en wanhoop. Dit intense verdriet heeft uiteindelijk geresulteerd in dat de ommekeer kwam. Dat de antwoorden kwamen, dat het begrip kwam over alles en iedereen dat is. Het heeft uiteindelijk ook het vuur gedoofd van strijden voor die betere wereld, zeker op de manier van vechten tegen. Ja, de Liefde heeft...