NIET GEKREGEN KANSEN
Ouders spelen zo'n grote rol in of ons ware verantwoordelijkheidsgevoel vrij kan komen. Meestal raakt dit al snel verloren bedolven onder alle prikkels van buitenaf, een bepaald worden door je ouders, de omgeving of gewoon een voegen daarnaar zonder enig protest. Elk kind is natuurlijk anders, heeft een andere achtergrond beleven. Wat doe je als je helemaal op jezelf teruggeworpen wordt, geen enkele steun stimulans van je omgeving, bekrachtiging, warmte? Hoe gaat een kind daarmee om? Een niet gezien worden een niet beleefd worden met wat je bent wat in je leeft wat je voelt. Geen mogelijkheid tot verbinding. Elk kind zal daar natuurlijk weer anders mee omgaan. Zoveel dat niet beleefd kan worden, niet wakker gemaakt wordt of onderdrukt of geforceerd wordt. Hoe dan in alle natuurlijkheid jezelf nog kunnen ont-wikkelen? Dan heb je alleen nog maar jezelf. Daar veiligheid vinden, een thuis in jezelf al valt dat om je heen niet te verbinden, daardoor geisoleerd. Als er niet werkelijk dat...