met de trein mee



We wachtten op de trein, hij was te laat. Het perron was vuil en rumoerig, de wind was vinnig. Er waren veel mensen die moesten wachten, net als wij. Kinderen huilden, een moeder gaf haar baby de borst, verkopers prezen luid hun waren aan, er werd thee en koffie verkocht; het was er al met al druk en lawaaiig. We liepen het perron op en neer, keken waar we liepen en letten op het wervelende leven om ons heen.
Er kwam een man op ons af, die in gebroken Engels begon te praten. Hij zei dat hij op ons had gelet en zich gedrongen voelde ons iets te vertellen. Met veel emotie beloofde hij dat hij een ordentelijk leven zou leiden en dat hij vanaf dat ogenblik nooit meer zou roken. Hij zei dat hij geen ontwikkeling had, omdat hij maar een riksjakoelie was. Hij had een ferme blik en een innemende glimlach.

Na een poosje kwam de trein. In de wagon stelde iemand zich voor. Hij was een bekende geleerde; hij kende vele talen en kon er rijkelijk in citeren. Hij was al bejaard en een bron van kennis; hij was welgesteld en ambitieus. Hij sprak over meditatie, maar gaf de indruk dat hij niet uit eigen ervaring sprak. Zijn god was de god van het gedrukte woord. Zijn levenshouding was traditioneel en conformistisch; hij geloofde in het van tevoren overeengekomen vroege huwelijk en in strikte levensregels. Hij was zich sterk bewust van zijn eigen kaste of klasse en van de onderlinge verschillen in verstandelijke vermogens bij de diverse kasten. Hij was merkwaardig trots op zijn kennis en zijn maatschappelijke positie.

De zon ging onder en de trein reed door een aantrekkelijke landstreek. Het vee trok naar de stallen en er dansten stofjes in het gouden licht. Aan de horizon hingen zware, donkere wolken en in de verte klonk een donderslag. Wat zijn groene weiden een genot en wat ligt zo'n dorpje vriendelijk in de bocht van zo'n golvende heuvel.
De duisternis begon te vallen. Een groot hert, blauwgrauw, liep te grazen in de velden; het keek niet eens op toen de trein langs raasde.


Krishnamurti

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen