de rovers
Jezus zeide: Zalig is de man, die weet in welk deel van de nacht de rovers zullen binnenkomen, zodat hij zal opstaan en zijn (...) verzamelen en zijn lendenen gorden, voor zij binnen komen.
De geest is altijd wakker. Hij, die het Zelf heeft gevonden is te allen tijde bereid. Hij zal door te zijn die hij is, zich niet behoeven te verdedigen. Die mens heeft deel gekregen aan het al-doordringende, dat zelf niet de doordringen is. Aan het alomvattende dat niet te omvatten is. Aan het almachtige dat niet te overmachtigen is. Want de mens die zijn oorsprong gevonden heeft, is de zalige mens.
Er zijn in de animale wereld grote rovende krachten vol opzettelijkheden en afgunst, vol boosaardigheid en angst, vol haat en nijd. Dat is het bestaan der dieren in de mens. We weten hoe het animale leven vol bedrog en onbetrouwbaarheid is. Het is de rover van de ziel, die tracht haar te overheersen en daardoor alles van het mensenkind weg te nemen. Maar de zalige mens, die zijn oorsprong gevonden heeft en daarmee de goddelijke substantie, die daarin als een onvernietigbare macht werkt, deze mens die trouw is en die macht liefheeft, die is niet te vernietigen. Hij is altijd wakker als de rovers inbreken om zijn bezit geweld aan te doen.
Want dat wakker zijn is genoeg. Het is genoeg de ogen geopend te hebben en tot onderscheiding te komen. Het is genoeg te doorzien wat roofzucht is en waar ze uit voortkomt. Vertrouwen vernietigt angst. De macht van de geest en de liefde, waarmee de mens is toegedaan, doodt de haat en alle oorzaak van oorlogen, revoluties en ellenden.
De zichzelf zijnde mens kiest de liefde, die hem toestroomt uit de eeuwig wellende bron, die hij God noemt. De onsterfelijke mens komt uit de onsterfelijkheid voort. Het ware Zelf is de innerlijke gestalte van het onvergankelijke leven en daardoor zelf onvergankelijk. De schepping Gods is niet de zichtbare schepping van aarde en hemel. God schept zichzelf in al het goddelijke uit zichzelf.
De mens die daarop vertrouwt, ja, dat ten stelligste weet door de onverbiddelijke kracht der onderscheiding in wat vergankelijk en wat blijvend is, die mens is als de 'zalige man'. Door te zijn die hij is, slaat hij iedere aanval af en vallen alle boosaardige en noodlottige opzettelijkheden terug op degenen, die ze uitzenden. Dit is geen droom, geen wensvervulling, maar een feit.
In de kracht van de geest - er is hier geen sprake van veel of weinig - is zoveel rijkdom en vermogen, dat deze mens nooit meer de behoefte zal gevoelen een ander om zijn meerdere macht of bezit te benijden. Er is immers niets, dat een mens dit koningschap vermag te ontnemen. Daarom raakt hij nooit in paniek als de rovers komen binnensluipen en van de duisternis der nacht gebruik willen maken hem onbespied te naderen. Gelijk sluipschutters zullen zij immers zijn huis trachten binnen te dringen om de lucht te vergiftigen. Zij strijden nooit met open vizier en daarom zoeken zij de duisternis. Zij denken dat dan niemand waakzaam is. Nooit echter zal de tegenwoordigheid van geest zich laten intimideren. Nooit zal zij zich laten overweldigen of overrompelen. Dat is eenvoudig niet mogelijk.
De mens die deze tegenwoordigheid van geest vóórstaat zal zich daarvan ogenblik tot ogenblik op toeleggen. Hij zal zich niet verder laten meenemen dan hij meegenomen wil zijn. Hij zal dan ontdekken, dat hij zelf niet zijn lichaam is. Hij overwint zijn lichaam, zoals hij een nieuw huis betreedt. Hij vervult het met wat hij zelf is, met zijn smaak, met zijn aandacht, met zijn liefde en hij kleedt het en voorziet het met wat hij zelf kiest. Ook al is het slechts een tijdelijke woning.
Waarmee vervullen we ons lichaam en vooral... ons hoofd?
Daarom, een ieder die de weg wil betreden die het leven en de waarheid is, zal zelf de ogen moeten openen voor de rovers en inbrekers, die het inwendige willen vernietigen of verontreinigen.
Zalig is dus de man die zal opstaan en herkennen, hij zal zijn innerlijke krachten vergaren en zijn lendenen gorden voordat de rovers binnenkomen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
De geest is altijd wakker. Hij, die het Zelf heeft gevonden is te allen tijde bereid. Hij zal door te zijn die hij is, zich niet behoeven te verdedigen. Die mens heeft deel gekregen aan het al-doordringende, dat zelf niet de doordringen is. Aan het alomvattende dat niet te omvatten is. Aan het almachtige dat niet te overmachtigen is. Want de mens die zijn oorsprong gevonden heeft, is de zalige mens.
Er zijn in de animale wereld grote rovende krachten vol opzettelijkheden en afgunst, vol boosaardigheid en angst, vol haat en nijd. Dat is het bestaan der dieren in de mens. We weten hoe het animale leven vol bedrog en onbetrouwbaarheid is. Het is de rover van de ziel, die tracht haar te overheersen en daardoor alles van het mensenkind weg te nemen. Maar de zalige mens, die zijn oorsprong gevonden heeft en daarmee de goddelijke substantie, die daarin als een onvernietigbare macht werkt, deze mens die trouw is en die macht liefheeft, die is niet te vernietigen. Hij is altijd wakker als de rovers inbreken om zijn bezit geweld aan te doen.
Want dat wakker zijn is genoeg. Het is genoeg de ogen geopend te hebben en tot onderscheiding te komen. Het is genoeg te doorzien wat roofzucht is en waar ze uit voortkomt. Vertrouwen vernietigt angst. De macht van de geest en de liefde, waarmee de mens is toegedaan, doodt de haat en alle oorzaak van oorlogen, revoluties en ellenden.
De zichzelf zijnde mens kiest de liefde, die hem toestroomt uit de eeuwig wellende bron, die hij God noemt. De onsterfelijke mens komt uit de onsterfelijkheid voort. Het ware Zelf is de innerlijke gestalte van het onvergankelijke leven en daardoor zelf onvergankelijk. De schepping Gods is niet de zichtbare schepping van aarde en hemel. God schept zichzelf in al het goddelijke uit zichzelf.
De mens die daarop vertrouwt, ja, dat ten stelligste weet door de onverbiddelijke kracht der onderscheiding in wat vergankelijk en wat blijvend is, die mens is als de 'zalige man'. Door te zijn die hij is, slaat hij iedere aanval af en vallen alle boosaardige en noodlottige opzettelijkheden terug op degenen, die ze uitzenden. Dit is geen droom, geen wensvervulling, maar een feit.
In de kracht van de geest - er is hier geen sprake van veel of weinig - is zoveel rijkdom en vermogen, dat deze mens nooit meer de behoefte zal gevoelen een ander om zijn meerdere macht of bezit te benijden. Er is immers niets, dat een mens dit koningschap vermag te ontnemen. Daarom raakt hij nooit in paniek als de rovers komen binnensluipen en van de duisternis der nacht gebruik willen maken hem onbespied te naderen. Gelijk sluipschutters zullen zij immers zijn huis trachten binnen te dringen om de lucht te vergiftigen. Zij strijden nooit met open vizier en daarom zoeken zij de duisternis. Zij denken dat dan niemand waakzaam is. Nooit echter zal de tegenwoordigheid van geest zich laten intimideren. Nooit zal zij zich laten overweldigen of overrompelen. Dat is eenvoudig niet mogelijk.
De mens die deze tegenwoordigheid van geest vóórstaat zal zich daarvan ogenblik tot ogenblik op toeleggen. Hij zal zich niet verder laten meenemen dan hij meegenomen wil zijn. Hij zal dan ontdekken, dat hij zelf niet zijn lichaam is. Hij overwint zijn lichaam, zoals hij een nieuw huis betreedt. Hij vervult het met wat hij zelf is, met zijn smaak, met zijn aandacht, met zijn liefde en hij kleedt het en voorziet het met wat hij zelf kiest. Ook al is het slechts een tijdelijke woning.
Waarmee vervullen we ons lichaam en vooral... ons hoofd?
Daarom, een ieder die de weg wil betreden die het leven en de waarheid is, zal zelf de ogen moeten openen voor de rovers en inbrekers, die het inwendige willen vernietigen of verontreinigen.
Zalig is dus de man die zal opstaan en herkennen, hij zal zijn innerlijke krachten vergaren en zijn lendenen gorden voordat de rovers binnenkomen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden
Reacties