goed voorbeeld

Kinderen hebben meer aan een goed voorbeeld dan aan kritische opmerkingen.

auteur onbekend

Ja, wat is een goed voorbeeld he.
Ik zou zeggen dat een fundament zou mogen zijn een staan op gelijk-waardige voet met je kind. Niet gelijk, maar gelijk-waardig. Want natuurlijk is er een verschil tussen jou en je kind. Maar hoe ga je om met dat verschil?
er is een groot verschil tussen iets opleggen en iets aanreiken, iets delen.
Delen hoe het voor jou is hoe het voor jou voelt, hoe jij het ziet.
Maar dan ook echt open zijn voor je kind wat het antwoord, wat je ervaart hierin, ook in het non-verbale kan veel gezien worden.

Daarnaast heeft een kind ook grenzen nodig.
Die mogen gegeven aangegeven worden.
Maar wel alert zijn op van waaruit je die grens aan geeft, zit er oordeel op, een programma van zo hoort het of heeft het kind echt die grens nodig.
Je hoeft ook niet te verbergen als je je eens wat minder voelt eventueel verdrietig boos. Want al spreek je het niet uit, het kind voelt het toch, en raakt alleen in verwarring als je het niet uitspreekt. Dus als het kind het kan begrijpen spreek uit dat je verdrietig bent, boos bent, en heel belangrijk dat je niet boos bent op het kind.
Het samenzijn met een kind kan wederzijds zoveel geven, een mooie uitdaging.

lieve warme groet Kagib