een idee
Aan de overzijde van de weg lag de plas in volle rust. Nog onlangs was het water onder een stevige bries heftig bewogen; nu lag het volkomen stil en weerspiegelde het de brede bladeren van een overhangende boom. Een of twee waterlelies dreven kalm op het wateroppervlak, een nieuwe knop kwam juist boven het water tevoorschijn.
Langzamerhand vertoonden zich wat vogels, en een stuk of wat kikkers kwamen tevoorschijn en sprongen in de plas. Dan vervlakten zich weer de kringen en het water lag weer stil. In het hoogste topje van een boom zat een vogel zich de veren glad te strijken en te zingen; af en toe vloog hij in een grote boog rond en streek dan weer neer op zijn eenzame hoge zitplaats, zo gelukkig was hij met de wereld en met zichzelf. Vlakbij zat een dikke man met een boek in de hand, maar zijn gedachten waren duidelijk elders.
We willen zo graag eerst uiterlijke orde scheppen; uiterlijk organiseren we ons leven aan de hand van onze genomen besluiten en van de innerlijke beginselen die we hebben aangenomen.
Waarom eigenlijk dwingen we uiterlijkheden zich te voegen naar innerlijkheden? Waarom handelen we op grond van een idee? Is een idee dan sterker en machtiger dan handeling? Om te beginnen bepalen we een idee, we beredeneren die of we voelen die intuïtief aan, en vervolgens trachten we in ons handelen die idee te benaderen; we proberen in overeenstemming ermee te leven, haar in praktijk te brengen, onszelf aan de hand ervan een zekere dwang op te leggen; maw: de eeuwigdurende strijd om handeling binnen de perken van het denkbeeld te houden. Vanwaar toch die nooit aflatende, kwellende worsteling om handeling te gieten in de vorm van een idee?
Krishnamurti
Langzamerhand vertoonden zich wat vogels, en een stuk of wat kikkers kwamen tevoorschijn en sprongen in de plas. Dan vervlakten zich weer de kringen en het water lag weer stil. In het hoogste topje van een boom zat een vogel zich de veren glad te strijken en te zingen; af en toe vloog hij in een grote boog rond en streek dan weer neer op zijn eenzame hoge zitplaats, zo gelukkig was hij met de wereld en met zichzelf. Vlakbij zat een dikke man met een boek in de hand, maar zijn gedachten waren duidelijk elders.
We willen zo graag eerst uiterlijke orde scheppen; uiterlijk organiseren we ons leven aan de hand van onze genomen besluiten en van de innerlijke beginselen die we hebben aangenomen.
Waarom eigenlijk dwingen we uiterlijkheden zich te voegen naar innerlijkheden? Waarom handelen we op grond van een idee? Is een idee dan sterker en machtiger dan handeling? Om te beginnen bepalen we een idee, we beredeneren die of we voelen die intuïtief aan, en vervolgens trachten we in ons handelen die idee te benaderen; we proberen in overeenstemming ermee te leven, haar in praktijk te brengen, onszelf aan de hand ervan een zekere dwang op te leggen; maw: de eeuwigdurende strijd om handeling binnen de perken van het denkbeeld te houden. Vanwaar toch die nooit aflatende, kwellende worsteling om handeling te gieten in de vorm van een idee?
Krishnamurti
Reacties