burgerlijk fatsoen en helderheid



Het was een heerlijke morgen, de regen had alles gezuiverd. Er zaten tere, nieuwe blaadjes aan de bomen en de koele zeewind had ze aan het dansen gebracht. Het gras was groen en mals en het vee at er met graagte van, want over een paar maanden zou er geen sprietje van over zijn. De kamer was vervuld van geuren uit de tuin en je hoorde kinderen roepen en lachen. De palmen droegen goudkleurige kokosnoten en het grote, wuivende bananenblad was nog niet gescheurd van ouderdom of door de wind.
Wat was de aarde mooi, wat een gedicht van kleur! Voorbij het dorp, achter de grote huizen en de groepjes bomen, lag de zee, vol licht, met bulderende golven. Ver uit de kust lag een klein bootje, niet meer dan wat bij elkaar gebonden stammetjes, met een eenzame visser erop.

Wat heeft het burgerlijk fatsoen ons toch vast in zijn greep! 'Wat zullen ze wel van me zeggen?' Kun je alleen leven, vooral als vrouw, zonder dat ze lelijke opmerkingen zullen gaan maken? Burgerlijk fatsoen is een dekmantel voor de schijnheilige; in gedachten begaan we alle mogelijke misdaden, maar uiterlijk beschouwd valt er niets op ons aan te merken.
Zij wilde graag fatsoenlijk zijn en daarom verkeerde ze in verwarring. Als innerlijk alles je helder is, dan is, merkwaardig genoeg, alles wat er maar gebeuren mag precies goed. Als je over die innerlijke helderheid beschikt, dan is het goede niet dat wat je graag zou willen, maar dan is dat wat is, onverschillig wat het is, het goede. Inzicht in dat wat is geeft ware voldoening. Wat is het echter moeilijk om helderheid te krijgen.


Krishnamurti

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen