verdriet en geluk
"Uitbundig juichend, tot de dood toe bedroefd; gelukkig is alleen de ziel die bemint."
Goethe
Ja, een periode was mijn leven zo. Heel intens. Diep diep bedroefd, verdriet over de wereld.
Of verdriet in de liefde. DIt citaat komt volgens mij uit "das leiden des jungen Werthers" Een fase uit mijn leven herkende me diep hierin. De liefde op afstand, onvervulbaar, en daar ging al mijn energie naar toe dat was mijn leven. Helemaal gevangen in die waan.
Later is het allemaal goed gekomen om maar zo te zeggen.
De liefde vaker beantwoordt.
En ja, toen was er een groot geluk maar och ook zoveel pijn en verwarring.
Alles zo kwetsbaar.
Toch ben ik zo dankbaar dat de ware Liefde meer en meer me mocht vervullen.
Daardoor verdween de pijn en verwarring en intens verlangen naar die liefde buiten mezelf.
Wat ik buiten mezelf verlangde was eigenlijk in mezelf.
De vrouw als een engel beschouwen, ik moest die engel in mezelf op aarde brengen, gronden, vrijmaken.
Daarom kan er nu werkelijk Liefde zijn in een in relatie zijn. Ware pure verbondenheid, overstroming uitstromen van deze Liefde zonder eigen belang of verlangen.
Het beste wensen voor de ander, afgestemd op de ander zonder zelfverloochening.
Innige warmte tederheid zoetheid. Op zoveel wijzen dat de Liefde zich kan uitdrukken in zoveel lagen als de Liefde zich heeft vrijgemaakt.
Niet meer zum tode betrübt, maar zeer veel intense geluksmomenten in een samen zijn samen delen samen stromen.
Samen in de Liefde zijn.
lieve warme groet Kagib
Goethe
Ja, een periode was mijn leven zo. Heel intens. Diep diep bedroefd, verdriet over de wereld.
Of verdriet in de liefde. DIt citaat komt volgens mij uit "das leiden des jungen Werthers" Een fase uit mijn leven herkende me diep hierin. De liefde op afstand, onvervulbaar, en daar ging al mijn energie naar toe dat was mijn leven. Helemaal gevangen in die waan.
Later is het allemaal goed gekomen om maar zo te zeggen.
De liefde vaker beantwoordt.
En ja, toen was er een groot geluk maar och ook zoveel pijn en verwarring.
Alles zo kwetsbaar.
Toch ben ik zo dankbaar dat de ware Liefde meer en meer me mocht vervullen.
Daardoor verdween de pijn en verwarring en intens verlangen naar die liefde buiten mezelf.
Wat ik buiten mezelf verlangde was eigenlijk in mezelf.
De vrouw als een engel beschouwen, ik moest die engel in mezelf op aarde brengen, gronden, vrijmaken.
Daarom kan er nu werkelijk Liefde zijn in een in relatie zijn. Ware pure verbondenheid, overstroming uitstromen van deze Liefde zonder eigen belang of verlangen.
Het beste wensen voor de ander, afgestemd op de ander zonder zelfverloochening.
Innige warmte tederheid zoetheid. Op zoveel wijzen dat de Liefde zich kan uitdrukken in zoveel lagen als de Liefde zich heeft vrijgemaakt.
Niet meer zum tode betrübt, maar zeer veel intense geluksmomenten in een samen zijn samen delen samen stromen.
Samen in de Liefde zijn.
lieve warme groet Kagib
Reacties