over schoonheid



Toen we vertrokken, kwamen ze allemaal naar buiten om ons na te kijken; de zon, laag boven de rivier, ging schuil achter een enorme, eenzame wolk. Die wolk stond in vuur en vlam en deed het wateroppervlak eruitzien als het onvergetelijke gloeien van een brandend bos.
De lange rijen kleine huisjes waren van elkaar gescheiden door een tamelijk breed pad, en aan weerskanten van dat pad waren smerige, open goten, waar alles wat er maar aan gruwelijks te bedenken viel welig tierde. Je kon er bleke wormen door het zwarte slik zien kronkelen. er speelden kinderen op dat pad, ze lachten en riepen, volledig verdiept in hun spel; ze hadden geen oog voor de voorbijganger.
Aan de kade, langs de rivier, tekenden palmen zich af tegen de vurige hemel. Varkens, geiten en runderen zwierven om de huisjes heen, en zo nu en dan duwden de kinderen een geit of een uitgemergelde koe opzij. Het dorp begon zich op te maken voor de naderende duisternis en ook de kinderen werden rustig, toen ze door hun moeder geroepen werden.

Vormt kennis niet een belemmering voor onderzoek? Als je alles al weet, hoe kan er dan nog onderzoek plaatsvinden? Duidt het woord 'weten' niet juist op een toestand waarbij aan ieder onderzoek een einde is gekomen? Weten betekent dat je niet onderzoekt; dus vraag je dan alleen naar een conclusie, een definitie. Bestaat er een maatstaf voor schoonheid? Is schoonheid het benaderen van een bekend of een bedacht model? Is schoonheid een abstract idee zonder een bepaald kader? Is schoonheid iets exclusiefs, en kan iets dat exclusief is een zijn met het geheel?
Is uiterlijke schoonheid mogelijk zonder innerlijke vrijheid? Is schoonheid versiering, verfraaiing? Is uiterlijk vertoon van schoonheid een aanwijzing voor sensitiviteit? Wat zoekt u eigenlijk? Een combinatie van het uiterlijke en het innerlijke? Hoe kan er uiterlijke schoonheid zijn, als ze innerlijk ontbreekt?


Krishnamurti

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen