Kagib Weteninhethart

De potentie die in ons verborgen ligt kan zich op dit moment mini, minimaal ontplooien binnen de huidige wereld, niet alleen in Nederland maar de hele wereld. Bijna altijd raakt het individu gevangen in, bevangen door eindeloze programma's die in de loop van een leven ontstaan. Cultuurprogramma's, geloofsprogramma's, wetenschapsprogramma's noem maar op. De eigenheid helemaal verloren, en iedereen is zo, dus waarom zou je moeilijk doen. Dus de meeste doen niet moeilijk of zijn al zo geïndoctrineerd dat ze niet meer weten dat ze hun programma zijn. En het ware potentieel, in iedere mens verborgen kan zo nooit opbloeien, wordt niet gezien niet gevoeld niet begrepen. Het is niet eenvoudig trouw te zijn aan je Hart, aan je gevoel, trouw te zijn aan jezelf. Niet schoppen tegen van alles, al kan dat ook een authentieke fase zijn vanuit pijn niet begrijpen. Maar trouw zijn aan een Verbinding die je voelt, dat je voelt dit is Waar. Een verantwoordelijkheid nemen, echt verantwoor...

Jij kunt het niet doen. Het enige wat de verandering ware verandering teweeg kan brengen is voeling krijgen met dat wat Getuige is met het Bewustzijn. Dat Bewustzijn kijkt dwars door jou heen, dwars door al jouw mind-games heen, alles waar jij vol van bent. Dus hoe krachtiger dat Bewustzijn, wat het Licht is kan inwerken instralen hoe eerder waar jij vol van bent zal verdwijnen. Die bloei komt natuurlijk niet zomaar, al ben je Getuige, al heb je verbinding gemaakt met Bewustzijn.  Als je Verbinding hebt gemaakt kun je niet meer om jezelf heen, daar komt het op neer. Dan heb je een innerlijke toetssteen in alles wat op je pad komt, in alle ontmoetingen.  Het Weten kan spreken vooral in eerste instantie als Geweten, wat confrontatie betekent, Zien wat voor het Licht zit, wat duister is, dit doorZien. Dat kan pijn doen. Maar in die loutering verdwijnt dan wel wat in het duister was en meer en meer komt er ruimte voor het Licht.  Als de fase van confrontatie voorbij is, dus t...

Het gaat niet om denk-kennis. Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in. Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen. Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten. Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit. Dat is het ego. Daar gaat het ego mee aan de haal. Maar het ware Weten, dat is iets levends. Dat is je ademen. Ok laat ik het persoonlijk maken, dat is mijn ademen. Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als het ware mijn Bewustzijn uit. Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is. En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn. Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt. Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven. Omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden. Dat omvatten kan di...

Ja, dat is altijd als ik naar kinderen kijk en dan naar de volwassene, die grote mens die denkt dat hij/zij volwassen is geworden. Zoveel potentie aan leven, beleven, puurheid, verloren. Onbevangenheid, echt zien wat is. Ja, die speelsheid, alles als een wonder, we verliezen het allemaal. Omdat we op moeten groeien. Maar waar groeien we dan naar toe? Moeten we dan allemaal hetzelfde worden? Wat werkelijk op zou kunnen bloeien van binnenuit blijft onaangesproken. Het wordt niet aangeboord want het wordt zinloos gezien binnen alle culturen en geloven. Ja, hoe kan er iets anders in je opstaan als je vanaf de geboorte gebombardeerd wordt met zo is het zo moet dit, dit moet je leren, dat is goed en dat is slecht. Alle waarden en normen. En dit is niet alleen van dit leven het is van vele levens. Want door alle tijden heen zijn er steeds alleen maar enkeltjes geweest waar de ware opbloei was van binnenuit. Door alle tijden heen zijn deze enkeltjes vermorzeld, ontkent, belachelijk gemaakt. Wa...

Er is hier vaker veel verwarring over, hoe kun je nou informatie opnemen zonder de mind. Juist als je alles op kunt nemen toe kunt laten kun je t meest zuiver waarnemen wat is. De gedachte gaat daar tussenin zitten in wat het denkt te zijn. Maar t Bewustzijn kan ook informatie indrinken dan wordt niet alles leeg, dan kun je echt nog wel naar iemand luisteren zonder de mind. Dan kun je juist naar iemand luisteren puur wat is, als de mind er niet tussenin schiet. Dan kun je juist puur opnemen je omgeving, alles dat is, tot in het meest subtiele. Daar is geen enkele gedachte voor nodig. Dan kun je juist in de schoenen van de ander gaan staan, want je gaat er niet tussenin staan, je staat er niet tussenin met wat jij denkt dat is, dat nodig is. Geen denk-beelden erover. En juist dan kun je heel zuiver intunen op iemands in iemands levensverhaal. In het nu is de Eeuwigheid. In het nu kan voeling zijn met wat alles draagt omvat binnen de tijd verleden en toekomst. Het nu Weet wat is. En dan ...

Er is denk-kennis, en er is waarlijk Weten. Denk-kennis, de mind, intellectualiteit, daar voelt het ego zich sterk in. Achter die kennis kun je je verschuilen, ermee pochen, jezelf beter voelen. Je denkt het te weten, en je weet niet dat er meer is dan dat weten. Op dit weten zijn veruit de meeste mensen gegrondvest, daar leven ze uit. Dat is het ego. Maar het ware Weten, dat is iets levends. Dat is je ademen. Ok laat ik t persoonlijk maken, dat is mijn ademen. Ik weet echt niet wat ik vantevoren zeg of hier bv intik. Dat roept het moment op, wat in de lucht hangt, de resonantie. Dat bepaal ik niet. Ik adem als het ware mijn Bewustzijn uit. Zichtbaar wordt wat mijn Bewustzijn is. En dat is niet mijn Bewustzijn, dat is Het Bewustzijn. Alleen gaat het door mijn persoonlijkheid heen waardoor het een bepaalde uitdrukking krijgt. Het is een bepaalde afstemming met Leven, bepaalde resonantie van beleven. Het omvat heel veel, wat maar opgeroepen kan worden. Dat omvatten kan dieper en dieper w...

Ja, ik heb al een andere versie van dit nummer, dat is meer een popversie, dit is meer een ballad. Ik vind m echt mooi, diep doorvoeld gezongen de tekst. #AImusic #udio #udiomusic

Ja, dat is altijd als ik naar kinderen kijk en dan naar de volwassene, die grote mens die denkt dat hij/zij volwassen is geworden. Zoveel potentie aan leven, beleven, puurheid, verloren. Onbevangenheid, echt zien wat is. Ja, die speelsheid, alles als een wonder, we verliezen het allemaal. Omdat we op moeten groeien. Maar waar groeien we dan naar toe? Moeten we dan allemaal hetzelfde worden? Wat werkelijk op zou kunnen bloeien van binnenuit blijft onaangesproken. Het wordt niet aangeboord want het wordt zinloos gezien binnen alle culturen en geloven. Ja, hoe kan er iets anders in je opstaan als je vanaf de geboorte gebombardeerd wordt met zo is het zo moet dit, dit moet je leren, dat is goed en dat is slecht. Alle waarden en normen. En dit is niet alleen van dit leven het is van vele levens. Want door alle tijden heen zijn er steeds alleen maar enkeltjes geweest waar de ware opbloei was van binnenuit. Door alle tijden heen zijn deze enkeltjes vermorzeld, ontkent, belachelijk gemaakt. Wa...

Ouders spelen zo'n grote rol in of ons ware verantwoordelijkheidsgevoel vrij kan komen. Meestal raakt dit al snel verloren bedolven onder alle prikkels van buitenaf, een bepaald worden door je ouders, de omgeving of gewoon een voegen daarnaar zonder enig protest. Elk kind is natuurlijk anders, heeft een andere achtergrond beleven. Wat doe je als je helemaal op jezelf teruggeworpen wordt, geen enkele steun stimulans van je omgeving, bekrachtiging, warmte? Hoe gaat een kind daarmee om? Een niet gezien worden een niet beleefd worden met wat je bent wat in je leeft wat je voelt. Geen mogelijkheid tot verbinding. Elk kind zal daar natuurlijk weer anders mee omgaan. Zoveel dat niet beleefd kan worden, niet wakker gemaakt wordt of onderdrukt of geforceerd wordt. Hoe dan in alle natuurlijkheid jezelf nog kunnen ont-wikkelen? Dan heb je alleen nog maar jezelf. Daar veiligheid vinden, een thuis in jezelf al valt dat om je heen niet te verbinden, daardoor geisoleerd. Als er niet werkelijk dat...

Ok, this is the first song made with totally new lyrics I wrote specially for Udio for AI. I like it, maybe when there was already to make the song as long as you like it I would have used that but now it has become a compact rock song nice guitarwork and you can sing along if you want. The only solution finding the inner Light. 😃✨🙏

Is niet de natuurlijkheid van die Liefde juist de Liefde die niet van de dualiteit is eigenlijk niet van deze wereld is dat die heel natuurlijk zich verbindt met alles en iedereen om zich heen in een heel natuurlijk liefhebben van alles en iedereen? En laat die Liefde niet alles wat is heel natuurlijk binnen een ontvangen vh leven in alles wat het omvat en bevat? Dat er geen verschil meer is tussen geven en ontvangen? Is dat niet de kern van Wezen van ons Wezen uitstromen en weer nieuwe stromen van leven toelaten doorlaten proeven ervaren zonder hierdoor aangetast te worden in een Weten in een Zien wat is waardoor er waar nodig toch grenzen zullen zijn duidelijkheid helderheid maar niet vanuit   beelden vanuit angst maar omdat dat op dat moment gevraagd wordt? Is het niet zo als je waarlijk in jezelf vervuld bent dat dit zich dan verbindt met alles en iedereen. Een ware verbondenheid eenheid als t ware voor ieder die zich maar opent voor dat verbond dat een zijn. Dat je dan al...

We kunnen alleen ontvangen wat in ons is? Wat we kunnen bevatten, waar ruimte voor gemaakt is? Als bepaalde lagen nooit aangeraakt zijn of al heel vroeg deuren dichtgeslagen zijn dan weet je vaak ook niet beter. Als veel niet ontvangen is wie je bent wat in je is, wat je wezen is. Dat het niet op aarde kon komen. Daarnaast zit er natuurlijk gewoon veel verschil in zielen die hier op aarde komen. Bij de geboorte wordt al een erfenis meegenomen een achtergrond een pakketje dat is geen schone lei. Veel dat nog beleefd wil worden gevoeld wil worden vaak voordat de lagen aangeboord kunnen worden van het vrijmaken van werkelijke Liefde. Maar is het dan ook niet vaker zo dat zielen die wel al die lagen kunnen beleven maar dat dit niet ontvangen wordt niet gezien wordt niet gevoeld wordt niet opgevangen wordt dat zo die ziel dat al heel snel afsluit? Dat het een innerlijke schat is die blijft maar dat er te weinig veiligheid was om die schat de wereld in te laten stralen met de wereld te delen...

Hoe gaan we om met innerlijke pijn, verdriet, kwetsbaar zijn, een open  kwetsbaar hart, echt de pijn toelaten in onszelf. Dat gebeurt eigenlijk minimaal in de maatschappij. Ok er mag emotie zijn in verband met wat de ander gedaan heeft dat de wereld slecht is of je vriend of de familie etc. maar het toelaten van algemeen innerlijke pijn, geen weg meer weten, intense confrontatie met jezelf dat gebeurt minimaal. En omdat we hier geen ruimte aan geven, dit er niet mag zijn, kunnen we er ook niet werkelijk zijn met een open eerlijk hart bij de medemens die in die situatie terecht komt. Zolang het ons niet overkomt kunnen we er makkelijk over praten er over-heen praten met sussende woorden, of komt wel goed, en kop op, nu terug naar de orde van de dag. Maar we laten die ander zijn/haar pijn niet echt toe omdat we nog nooit onze eigen echte pure innerlijke pijn toegelaten hebben. Daarom hebben we alles verplaatst naar de hulpverlening, zij lossen het wel op, ga maar in therapie. De gees...

Licht in mij. Het is zo licht in mij. Er is verwondering, alles is zo licht. Het leven zo licht, gedragen door dit Licht, en alles wordt hierdoor verlicht. Het is leeg, het is vol. Alles is goed. Een voortdurende glimlach op mijn gezicht. Ik kijk naar mezelf, en ik lach. Waarom? Zonder reden, ik lach. Het leven is zo licht als een veertje, dansend door het leven. In de stilte in het Zijn. Zonder een voet te verzetten, een dansen, een vreugdedans binnenin Heel lichtvoetig. Alles is goed. Aan alles toon ik een glimlach. Het maakt niet uit, wat is buiten mij, want er is Licht, het is licht, ik ben Licht. En ik lach. Mijn mond vormt zich tot een glimlach, als vanzelf. En toch doe ik helemaal niets. Maar kan alles, kan alles doen, kan alles zijn. Stromen van zachtheid en tederheid gaan door me heen. Verbondenheid. Het is zo Licht in mij, en niets of niemand kan dit Licht aantasten, verduisteren, niets kan me belasten. Ik doe niets, doe alles. Het is niet te begrijpen, niet te grijpen, het i...

Ja, heeft voor mij zeker tijd gekost, ook hierin tot begrip te komen. Ik kon niet begrijpen dat mensen door kunnen leven in deze waanzinnige wereld vol ellende, wanhoop, oorlogen, in het groot in het klein. Ik was hier zo intens verdrietig onder en dan vanuit dat verdriet weer boos, waarom, waarom. En om me heen, ging iedereen gewoon door, gaat iedereen gewoon door. Alsof er niks aan de hand is. De ene ramp na de andere, onvoorstelbare mensonterende dingen die plaatsvinden, massaslachtingen. Ja, niet in Nederland, in andere landen, andere continenten. Maar voor mij is het altijd zoiets geweest van we zijn één wereld. En deze wereld is ziek, doodziek, deze wereld verdrinkt in duisternis en wanhoop. Dit intense verdriet heeft uiteindelijk geresulteerd in dat de ommekeer kwam. Dat de antwoorden kwamen, dat het begrip kwam over alles en iedereen dat is. Het heeft uiteindelijk ook het vuur gedoofd van strijden voor die betere wereld, zeker op de manier van vechten tegen. Ja, de Liefde heeft...

Ik kan niet bewijzen wat in mij wakker geworden is, van waaruit ik leef, wat dit is. Iedereen maakt van mij wat hij/zij wil, en als je open voor me bent, kun je in meer stukken resoneren, invoelen. Dat is ook het verschil met bv het licht wat ontstaat door technieken methodieken, oefeningen. Dat kan een heel sterk uitstralingsveld krijgen. Het licht wat ontstaat door yoga, meditatie etc. Zo krijg je guru's en volgers. Maar dat licht blijft van deze wereld. Het ego blijft vaak gewoon aanwezig of verhuld in andere vormen, uitdrukkingen. Daarom komen guru's ook vaak ten val omdat een zwakke plek of zwakke plekken extra zich versterken. De mogelijkheden die een guru krijgt. Maar het ware Licht kan zich niet bewijzen, is wat het is. Het hoeft ook niks met wat het is. Het is. Zo hoef ik ook helemaal niets meer met wat ik ben. En mag je van me maken wat je wil. Dat heeft al heel lang geen trilling meer. Je kunt me niet groter maken of kleiner. Ik Ben die ik Ben. En zo doe ik wat ik do...

Juist in deze tijd word je bedolven onder alle spirituele waarheden aanreikingen, prikkeltjes. En toch, bijna allemaal gaan ze aan je voorbij. Ze raken niet, ze verbinden zich niet met je, ze brengen geen werkelijke verandering teweeg. En dan ineens, bam, een flits, en jaaah, een aha-erlebnis, de doorbraak. En alles is anders. Ineens valt alles op zijn plek. Het juiste moment op de juiste plek, voor jou. Wanneer is dat moment? Ligt het vast, of kan het elk moment gebeuren? Hoe dan ook, het belangrijkste wat je kunt doen, voor dat moment, is open zijn. Is eerlijk zijn, dichtbij jezelf zijn, echt zijn. Vaker wordt het ook geforceerd hoor, nouja geforceerd, de doorbraak komt in een intense crisis. Dat alles uit je handen geslagen wordt, geen verweer meer. Het verstand kan het niet meer bij elkaar brengen, een barst in het ego-pantser. Dan kan het Licht naar binnen stromen, inLichten. Meestal werkt het zo he. Maar het hoeft niet, elk moment, zonder crisis, gewoon door wakker en alert te zi...

Ja, waarom heb je dat jasje gekozen, een man een vrouw? Het heeft zo'n fundamentele gevolgen welke keuze je maakt. Nog meer in andere landen en bij meer starre geloven. Je hele leven bepaald door je geslacht. Van daaruit vormt zich alles om je heen. Al is het maar het fundamentele verschil dat een vrouw een kind kan baren en een man niet. En een vrouw heeft een maandelijkse cyclus en de man niet. En dan nog alle culturele verschillen in hoe naar een man een vrouw gekeken wordt. Dus ja je levensloop is totaal verschillend afhankelijk van of je voor het mannelijke of het vrouwelijke geslacht gekozen hebt. Dan heb ik het nog niet eens over als je liefde voelt voor je eigen geslacht. Of nog moeilijker als je voelt dat je niet in het juiste jasje zit. Allemaal ervaringen. Bepalende ervaringen. Heel interessant om er naar te kijken. Want ik weet zeker dat in ieder geval jij die dit leest, al vaker in andere jasjes rond gelopen hebt. Ligt dan niet een uitdaging erin om begrip te kweken tu...

Ja, hier en nu kan er ook de hel zijn, en dan wil je liever weg uit dat nu. En toch zit dan onder die hel de Hemel. Die is er altijd, onder alles, door alles heen. Die verdwijnt nooit is nooit verdwenen. Alleen wij staan er tussenin. Ik wil hier geen pleidooi houden om wat er tussenin staat te ontkennen. Nee, die hel kan een intense, intense werkelijkheid voor je zijn. Die kun je niet zomaar weghalen door een gedachte van, het is illusie, het is een illusie die ik zelf gekweekt heb. Als je letterlijk in brand staat is dat ook echt geen illusie om het duidelijk te maken wat ik wil zeggen. Dat doet pijn. En ook een innerlijke hel kan intens pijn doen. Maar in dit alles blijft onder dit alles, zelfs als je fysiek in brand staat, de Hemel. Die blijft onaangetast, die blijft wat die is. Dat mag je voelen, in alles dat is. Niet door de hel te ontkennen. Niet door de pijn te ontkennen, de psychische pijn en verwarring. Maar om daarin open te blijven, open te blijven voor elk nieuw moment. Daa...

We zijn oud zo oud. We weten het alleen niet. We zijn ver-ouderd. We zijn uit de tijd. Hoe mooi en flitsend ons vernisje ook is. We zijn heel goed in camoufleren. Camoufleren dat we eigenlijk heel leeg zijn. Geen eigenheid geen eigen beZieling, beLeving. Elkaar napraten, wat in de mode is, wat in is. Zo moet je je kleden. Zo moet je je gedragen. Dat kan niet hoor, dat staat niet. Maar eigenlijk niet echt voor iets staan. Met de laatste mode meegaan. Camoufleren, verbergen, achter maskers die steeds makkelijker te handhaven zijn, zelfs meer en meer met ons vergroeien. Facelifts en zo, een nieuwe neus no problem, dat wat oprekken, zie je er weer stralend jong uit. Maar we zijn zo oud. Niets nieuws onder de zon. Steeds weer hetzelfde in een nieuw jasje. Steeds makkelijker de leegte verbergen die eronder zit. Wie ben jij? Wie ben jij werkelijk? Zo voorspelbaar voor wie Ziet. DoorZiet jouw spel. Het spel wat we met elkaar spelen. Uiteindelijk inwisselbaar. Daardoor zo makkelijk programmeerb...

Je kunt dat natuurlijk niet doen, zomaar, als een regel, een gebod, je vijanden lief hebben, of wat dan ook.  Je kunt niet zeggen, van nu af aan heb ik mijn vijanden lief, van nu af aan voel ik liefde. Dan ontstaat er een verkramping een schijnsituatie. En het leven zal er alles aan doen om die schijn te ontmaskeren als t dus niet echt is. Dus zo kun je geen karma ontkoppelen. Die ontkoppeling kan alleen komen als je tot inzicht komt. Tot begrip komt, waardoor het beleven over wat is totaal veranderd. Dan hoef je er niets meer voor te doen, dan is t zo geworden. Dan heb je, je vijanden lief of wat dan ook. Dan zal dit de rest van je leven een realiteit zijn, wat er daarna ook nog op je afkomt, om dit eventueel te toetsen. Dus het gaat er om dat er echt binnenin een verandering  komt. Die zal dan uitwerken naar buiten in alles. Het gaat om vervulling van bepaalde regels geboden zoals heb je vijanden lief. En zo kun je je dan vrij maken van bepaalde karma stukken, hoef je dit ni...

really like this song. The composition, a bit folk like this time, love the singer. No heavy guitars this time, very subtle. 🙏✨

Ja waarom, waarom vraag je, je misschien soms wel eens af, waarom moet mij dit nu allemaal overkomen..... En toch, als ik daarnaar kijk, ook in mijn leven, en van alle levens waar ik van heb mogen 'proeven' even mee mogen maken, over gelezen heb, iets over gezien heb op tv, autobiografieën etc. is er geen blind toeval. Daarin wordt zichtbaar dat op een onvoorstelbare manier het leven zich precies vorm geeft in dat wat nodig is, wat deze persoon nodig heeft. Dat iets gezien wil worden en dat wordt dan getoond. En als het gezien is, kan het veranderen. Het is alsof alles al klaar ligt. Het hele toneel waarop zich alles af gaat spelen, zeker bij belangrijke thema's van het leven. Iedereen precies op de juiste plek, de hoofdpersonen, de figuranten, en zo wordt dan het spel uitgespeeld.  Het enige wat open is, al is dit ook heel vaak voorspelbaar, is jouw reactie, wat t in je raakt, wat het je doet, wat je ermee doet.  Dus wat doe je als de grond onder je voeten weggemaaid wordt...

Miskenning wat is dat? Jezelf mis-kennen, jezelf ont-kennen, eigen behoeften, verlangens, altijd de ander de ander, heel altruïstisch lijkt t.... Maar vaker, of bijna altijd, schijn bedriegt. Een periode gaat het goed. Iemand is heel gelukkig in deze rol. Iemand lijkt niets nodig te hebben, altijd klaar staan altijd helpen, altijd er zijn. Maar wat dan ontstaat is dat de omgeving zich hiernaar gaat voegen. Nee je wordt uiteindelijk niet meer beloond, het wordt als vanzelfsprekend geacht. Och dat doet zij wel, hij wel. Minder en minder zijn er bedankjes. Je zit vast in een rol van waaruit je benaderd en bekeken wordt. En dan gaat er iets schrijnen, want dan blijk je toch niet zo altruïstisch te zijn als je dacht. Je verlangt naar je complimentje naar een schouderklopje, wat goed dat je dat gedaan hebt, dank je wel. Je bent zo lief, ben zo blij dat jij er bent. Nee dit verdwijnt meer en meer, er ontstaat een soortement van onverschilligheid naar jou. Want je bent niet echt, het is schijn...

Alles is geloof, echt alles, totdat je Weet. Vanuit ons geloof krijgt t leven vorm. En dat zijn vaak self fullfilling prophecies. Daarin is eigenlijk minimaal sprake van toeval. Zolang je geleefd wordt door een uiterlijk geloof, ben je eigenlijk heel voorspelbaar. Dan is er niets nieuws onder de zon. En hiermee bedoel ik dus zeker niet alleen religie. Ook de maatschappij, praat je allerlei geloven aan, en elke cultuur heeft weer andere geloven. Maar leven is hierin niet. Dan wordt je geleefd. En zo wordt bijna iedereen geleefd door eindeloze overtuigingen, geloven, idealen, verlangen naar geluk, macht, geld. We kunnen door zoveel in bezit genomen worden. Veruit de meeste, weten niet beter. Dit is gewoon t leven. Is toch niks anders? Als je denkt voelt dat er iets anders is, meer is, dan ben je gek. Alles moet passen binnen de algemeen erkende overtuigingen, geloven. Want als je niet past doe je niet goed mee, en das lastig, dat confronteert hen die nog graag volgens allerlei geloven ov...

New song new lyrics. Before my lyrics were sometimes very dark, no way out. It reflected how I felt long long time ago. In this song, these lyrics I want to reflect share that I did find a way out, inside, in my heart. New perspective, something, True, Truth, true Love. That is what this song is about no matter how dark you always can connect with your heart. I love this song, it is a ballad, nice singer nice construction of the song. Maybe you like it too, can it give you something in these turbelent times. 🦋🙏

Juist door de technische vooruitgang, dat we niet meer van s morgens vroeg tot s avonds laat hoeven te zwoegen op het land, uitgeput thuis komen en dat er dan geen energie meer is voor wat dan ook. Daardoor hebben we nu ruimte voor spirituele ont-wikkeling, innerlijke ont-wikkeling, bewustwording.  Daarom beschouw ik de westerse wereld ook als mogelijkheid om balans te brengen in de rest van de wereld. Als die rol opgepakt zou worden.  Als door dat proces de innerlijke rijkdom meer en meer ervaarbaar zou worden, zou dit in alle eenvoud uitstralen naar de rest van de wereld. Om een cliché aan te halen, er is genoeg voor wat we nodig hebben maar niet genoeg voor onze hebzucht.  Maar op dit moment hebben we dit nog minimaal opgepakt. We verliezen onszelf in onze rol binnen de maatschappij, met al onze speeltjes en de voeling echte voeling met de rest van de wereld verdwijnt. We brengen geen balans, nee we brengen alles nog veel meer uit balans door onze wegwerpmaatschappij m...

Het probleem is dat heel veel interactie onbewust is en automatismen zijn, zonder bewustzijn. Dat we elkaar vastzetten in wat we denken te weten over elkaar en hier meestal heel weinig verandering in plaats vindt. Dat heel weinig gekeken wordt naar de betekenis waarom iemand reageert zoals die reageert, is zoals die is.  Komt eropneer de wereld te weinig als spiegel gezien, beleefd wordt.  Dat die weerspiegeling vaak heel veel zegt over jezelf, hoe je op die wereld op die mens op die situatie reageert.  Heel vaak zitten we verborgen achter maskers en muren maar ook dat weer onbewust. We denken dat we dat zijn, dat het is zoals t is. En de ander is zoals die is hoe je denkt dat ie is. En zo houden we elkaar vast in rolpatronen waardoor zelfs vaak een selffullfilling prophecy ontstaat, dat je veroorzaakt wat je eigenlijk niet wil maar door dat wat in jou onbewust is uiteindelijk toch gebeurd. Dus in alles ligt de kans in Bewustzijn. Aanwezig zijn. Niets vanzelfsprekend acht...

Hi, Ik was eerst van plan om een foto van mezelf te plaatsen maar al die foto's hebben die lichte glimlach en die wilde ik nou net nu niet tonen. Ik wilde een ernstig gezicht tonen. Waarom? Even geleden plaatste iemand een geweldig bevlogen duidelijk helder verhaal over ons plan om een soortement van samenkomst te organiseren. Duidelijk uitgewerkt waarom, de achtergrond van de Sleutel en daarbij de oproep dat we dit niet alleen kunnen dat bij ons de expertise ontbreekt om dit van de grond te krijgen ook gezien dat er zoveel bij komt kijken, voorwaarden waar aan voldoen moet worden.  En dan komt er op dat verhaal geen enkele maar dan ook geen enkele like en geen enkele reactie. Alleen van ons groepje dat de samenkomst wil organiseren. Dat is voor mij niet te bevatten. Kijk naar die wereld, dat is toch een groot zooitje wat we hier met elkaar uitvoeren. En dat houden we met elkaar in stand omdat we stil blijven aan de kant blijven staan ons niet uitspreken. Ja, met tegenbeweg...

Vaker wordt er gezegd we zijn maar mensen. Maar we zijn nog helemaal geen mens, de ware Mens is nog helemaal niet in ons opgestaan. We openen ons nog minimaal voor wat in potentie in onszelf verborgen is. En daarom komen we om in al die regeltjes geboden verboden dit mag niet dat wel. Maar de Ware Mens, als het Bewustzijn over heeft kunnen nemen op aarde, zich door ons heen zou kunnen openbaren, dan zijn al die regeltjes niet meer nodig. Dan is het na een innerlijk proces, een innerlijke zuivering, de meest natuurlijke zaak dat je een heleboel gewoon niet meer doet. Daar hoef je dan niks meer voor te doen, dat wordt je ademen. En och bepaalde praktische regeltjes zullen er altijd blijven, zoiets als een stoplicht, werkt gewoon het beste voor een rood stoplicht te stoppen. Maar de structuur van de samenleving zou natuurlijk totaal veranderen als het Bewustzijn zich uit kan spreken. Dan zullen we werkelijk verantwoordelijkheid nemen voor ons leven. Een antwoorden op het Bewustzijn zodat ...

Er zijn twee overkoepelende bewustzijnen. Het ene noem ik het hogere zelf en het andere het Eeuwige Zelf. Toch kun je redelijk eenvoudig her-kennen waar t hogere zelf zich 'uitspreekt' en waar het Eeuwige Zelf. Door het hogere zelf blijf je eigenlijk heel vol van jezelf, wordt je opgeblazen waar je maar opgeblazen kunt worden hihihi waar je maar gevoelig voor bent. Het hogere zelf wil ook heel veel doen, ook voor de wereld bv licht sturen en zo. Want ja binnen de spirituele beweging is eigenlijk het hogere zelf veel vaker aan het woord dan het Eeuwige Zelf. Maar dat is de duivel in het lichtgewaad het schijnlicht, en dat kan oh zo mooie gedaanten aannemen. Het hogere zelf wil ook liever de duisternis ontkennen alleen maar licht licht licht, visualiseren en zo. Het hogere zelf spreekt zich ook vaak uit binnen channeling. Het Eeuwige Zelf zal zich eigenlijk nooit op die manier uitdrukken of minimaal. Want het gaat erom dat jij het vrijmaakt, het Bewustzijn. Het hogere zelf wil zi...

Ja het gaat er om echt een individu te worden en dat ben je niet zomaar al denkt bijna iedereen dat ze een individu zijn. Het is moeilijk en heel kwetsbaar een eigen geluid te laten horen, kenbaar te maken dat het voor jou anders is anders voelt, dat je Hart zich uitspreekt. Dat je niet om je Hart heen kunt.   Er zijn maar weinig mensen die vanuit hun hart leven een open hart hebben. Mensen kunnen vol emotie zitten over van alles en nog wat, over de wereld, de mens om zich heen, over zichzelf, en toch dat het hart potdicht zit.  Dus voorwaarde om echt tot jezelf te komen echt een individu te worden ligt in het open stellen van het hart.  Zolang dit niet gebeurd is zijn we heel makkelijk te manipuleren. De groep zegt dit dus de groep wordt gevolgd wat voor groep dan ook. Dit kunnen ook spirituele groepen en groepjes zijn waar alleen elkaar nagepraat wordt, geen werkelijk luisteren naar zichzelf naar het Hart. Waar geen werkelijk Bewustzijn aanwezig is, of voeling daar...

Afscheid nemen.  Niet altijd makkelijk.  Zoveel dat was.  zoveel dat zo mooi was zo lief was zo fijn was.  Zo intens en vreugdevol.  Zoveel dat pijn was dat verdriet was dat verwarring was dat boosheid was.  Ook dat is vaak niet makkelijk los te laten. Afscheid nemen van de tijd.  Afscheid nemen van wat binnen de tijd plaats heeft gevonden.  Is dat mogelijk?  Een leven vol beleven, emoties en verlangens.  Vol ontmoetingen en moetingen.  Vol van werk en leven.  Vol van kinderen en relaties.  Vol van bezig zijn met zoveel.  Zo vol hiervan zijn.  Zoveel dat zich opgebouwd heeft binnen situaties waar verwarringen ontstaan zijn in intermenselijke relaties, spraakverwarring. Niet meer tot elkaar kunnen komen.  Een leven gevuld met zoveel. En nu mag je afscheid nemen.  Een kans.  Alsof er niets was.  Afscheid nemen met een hart van liefde.  Dat het toch goed was.  Dat het was wat t was....

Again an older song I made with udio and very old lyrics which reflects how I felt then, maybe you reckognize it, Doubts. Although when I made it there were still restrictions in the length, but I like the composition and the singer. This singer comes back more times in my songs. When he starts to scream I don't like him so much anymore then it because a hardrockvoice so I do everything to prevent him from screaming. Not easy sometimes. 😃

Het is wel een thema wat in mijn wezen ronddanst. Alles wordt steeds meer tot Niets, de tijd vliegt voorbij, alles vluchtig vervluchtigt in het Niets in het Alles. Niets heeft zin alles heeft zin. Het is nietszeggend, alleszeggend. Ik kijk naar de wereld en die is zo vol van zoveel en uiteindelijk is het niets vervluchtigt weer tot niets. Zo vol van iets in het moment, misschien wat meer momenten en dan trekt weer een ander iets en zo gaat het door. En het is Niets. En het is Alles.  In ieder geval aan denkspelletjes hebben we niets.  Het gaat om wat levend is wat leeft wat je beleeft, wat levende werkelijkheid is voor jou, in een toelaten van het leven alles wat het leven bevat omvat.    Denkspelletjes vergaan tot niets, maar voegen niets toe aan t Niets, moeten uiteindelijk weer oplossen in het Niets.  Dat diep door je heen laten dringen, alles vervluchtigt, alles vervluchtigt in t Niets.  Niets is belangrijk alles is belangrijk.  De tijd-elijkh...