naastenliefde afsluiting

Ik weet niets van uw liefde Gods, ik kan er geen oordeel over hebben. Zelf meen ik iets van de liefde Gods te kennen en deze is jegens mij zo teder, zo zacht, zo innig, zo verwarmend en verblijdend, zo alvergevend, zo albegrijpend, zo roerend en verlossend dat ik ook er van zeggen kan (omdat ik dit dagelijks ondervind): een geknakt riet breekt zij niet. Het zal mij - maar dat is natuurlijk geheel persoonlijk - van uit die liefde Gods volstrekt niet mogelijk zijn iemand te willen krenken of te kwetsen of te bedillen of te schoolmeesteren of enige suprematie te tonen van het beter te weten of iemand terecht te zetten of van mij af te bijten. Dwz ik bega duizend keer de zonde dat ik dat wel doe.

Ik bijt en sla en krab en ben giftig en zet iemand een hak of behandel iemand als een vijand, of vermoord hem in mijn gedachten, of krenk hem in zijn gevoelens. Ik ransel hem of haar en heb een duistere lust in mij. Ook denk ik kwaad van mijn oogappels en wantrouw ze dat het niet meer aardig is, kortom als ik de liefde Gods in de wind sla, ofschoon ik haar zachtheid en hoogheid, haar liefdevolle bescherming en grootheid, haar licht en mededogen, haar oneindig erbarmen en goedheid erken, dan is er met mij geen huis te houden en ben ik erger dan welke zondaar ter wereld.
Heb ik echter het onuitsprekelijke geluk dat ik dat ongoddelijke beest in mij getemd krijg - ik geneer me nog altijd dood om dit aan de liefde Gods aan te bieden - dan ontdek ik tot mijn onuitsprekelijke verrassing dat God mij liefheeft als zijn oogappel en daardoor mij iets doet waardoor ik deze liefde aan mijn medemensen kan doen toekomen. Het zij inderdaad, óf in mijn gevoelens en gedachten. Ach, welk een ontroerend woord: heb uw broeder lief als uw ziel.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=D560I75I

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen