innerlijke harmonie
De innerlijke harmonie bereiken, zou toch eenvoudig moeten/kunnen zijn.En die harmonie, die vrede, is eigenlijk voorwaarde, fundament voor verdere innerlijke processen, de verdere ontvouwing.Maar hoe die te vinden?Is het nu niet alles?Intens aandachtig in het nu zijn, wat is er nog meer dan dit nu?Dit is gewoon Waarheid, de ultieme Waarheid, wat is er meer dan dit nu? Dan Zijn in dit nu, dan Zijn. Gedragen worden door iets binnenin wat niemand van je af kan pakken.En zo kan je diep in jezelf voelen, waar maak ik me druk om, wat is werkelijk belangrijk?En misschien kun je dan die innerlijke harmonie ervaren, die altijd is in het nu, waar wij alleen steeds uit weggaan.En dit heeft dus verbinding met dat de aardse ogen die blind worden voor alle illusie. Want er is zoveel waardoor we verblind kunnen raken, bezeten door kunnen raken. Waardoor we verliezen wat het meest kostbare is, de verbinding met Zijn. In het eeuwige nu Zijn, en hierdoor vervuld zijn, en hierdoor in harmonie, in vrede zijn.
En ja, dan doof worden voor lawaai. Ook niet makkelijk als je bv vlakbij een vliegveld woont, en de vliegtuigen laag overscheren met een donderend lawaai. Of als je langs een autosnelweg woont of spoor van een trein, of de buurman vindt t heerlijk om 2.00 snachts of langdurig overdag, keihard house te draaien.Jeetje, doof worden voor al die geluiden, kan dat, of er verder geen onderscheid in maken, bv van een mooi stuk muziek op een cd of een drilboor van een wegwerker...Maar het is maar wat je ermee doet.Wat maakt het wakker?Weerstand, boosheid, verzet?Is er afhankelijkheid van mooie fijne geluiden of stilte?Iets is zoals het is.En er is niks mis mee om te vragen aan de buren om de muziek zacht te zetten, of stappen te zetten om lawaai te verminderen binnen je mogelijkheden.Je kunt zeker ook in een diepere laag van jezelf terecht komen, waardoor uiterlijke geluiden je hier minder en minder uit kunnen brengen.Maar er zijn gewoon grenzen.De stille Spreker, die kan pas goed gehoord worden als de innerlijke harmonie er is, een basis van rust. Deze stille Spreker is helemaal niet opdringerig, maar uiteindelijk heel helder en doordringend.
En ja, dan doof worden voor lawaai. Ook niet makkelijk als je bv vlakbij een vliegveld woont, en de vliegtuigen laag overscheren met een donderend lawaai. Of als je langs een autosnelweg woont of spoor van een trein, of de buurman vindt t heerlijk om 2.00 snachts of langdurig overdag, keihard house te draaien.Jeetje, doof worden voor al die geluiden, kan dat, of er verder geen onderscheid in maken, bv van een mooi stuk muziek op een cd of een drilboor van een wegwerker...Maar het is maar wat je ermee doet.Wat maakt het wakker?Weerstand, boosheid, verzet?Is er afhankelijkheid van mooie fijne geluiden of stilte?Iets is zoals het is.En er is niks mis mee om te vragen aan de buren om de muziek zacht te zetten, of stappen te zetten om lawaai te verminderen binnen je mogelijkheden.Je kunt zeker ook in een diepere laag van jezelf terecht komen, waardoor uiterlijke geluiden je hier minder en minder uit kunnen brengen.Maar er zijn gewoon grenzen.De stille Spreker, die kan pas goed gehoord worden als de innerlijke harmonie er is, een basis van rust. Deze stille Spreker is helemaal niet opdringerig, maar uiteindelijk heel helder en doordringend.
Kagib
En de uitgesproken woorden:
Reacties