het ware bezit afsluiting
Tegelijk is het van de allerhoogste intelligentie. Een intelligentie die de indruk maakt van niets en onmogelijk. De zelfstandigheid maakt de indruk van geen zelfstandigheid. Zij kent geen hoge borst, niet een zich voordoen. Het kenmerk van volkomenheid is als de grootste onvolkomenheid. Welke bekwaamheid er ook uit voortkomt, zij lijkt wel dom te zijn en onbevoegd.Wat hebt ge in uw hand? Dit ene dat niet gezien, niet erkend wordt? Waaraan ieder ander, ja de hele wereld twijfelt en dat allerwegen wordt ontkend? wat hebt ge in uw hand als verloren? Toen ge alles gegeven had was het immers of ge niets meer over hield. Ge had het eigenaardige besef van: er is niets meer over. Een totale verlorenheid, waarin zelfs de aandoening erover niet meer bij u bleef. Wat ontdekte u in uw hand?
U kon het niet wegwerpen, want eerst zei u: het is niets. Geen leven, geen bezit, geen geliefde, geen hoop, geen verwachting, geen uitzien naar iets anders. Er was niets. Geen God, geen mens, geen vrucht. Er was niets. En daaruit kwam de volheid voort. Het overstromende. De nooit eindigende rijkdom, de alvoorzienigheid. Alsof een mens alle vertrouwen moet hebben verloren om het ene onverliesbare vertrouwen te vinden. Of hij alle liefde moet hebben verloren en alle geliefden om de ene, eeuwige te vinden. Hem zal gegeven worden. Onuitputtelijk zal hem gegeven worden. Want er is een nooit eindigend leven, een leven dat niet naar de toekomst is gericht, niet naar 'na de dood'. Het is een volstrekt bevredigend zeer innig en rustig, een diep verankerd leven, zoals het niet mogelijk is te denken en men zich niet kan voorstellen maar waarmede de mens 'die heeft' op onbegrijpelijke wijze wordt gezegend. De boordevolle leegte, de onsterfelijke geest der diepte.Alle woorden worden hier nutteloos; iedereen zal hier twijfelen en de kritiek niet sparen. Lao Tse zegt: als de oppervlakkige mensen er niet zeer om lachen (om Tao) zou het Tao niet zijn. Het onaanduidbare noemt deze wijsgeer Tao.Indien wij deze paradox niet beleven in het allerinnerlijkste, zal ons ontnomen worden ook wat wij dachten te hebben. Het is niet als wreedheid bedoeld, maar het besef van de diepe armoede van de geest is de vruchtbare grond van de boom des levens waarvan de goddelijke vruchten ons de honger en dorst zullen lessen voor altijd.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=K4S7CHIG
U kon het niet wegwerpen, want eerst zei u: het is niets. Geen leven, geen bezit, geen geliefde, geen hoop, geen verwachting, geen uitzien naar iets anders. Er was niets. Geen God, geen mens, geen vrucht. Er was niets. En daaruit kwam de volheid voort. Het overstromende. De nooit eindigende rijkdom, de alvoorzienigheid. Alsof een mens alle vertrouwen moet hebben verloren om het ene onverliesbare vertrouwen te vinden. Of hij alle liefde moet hebben verloren en alle geliefden om de ene, eeuwige te vinden. Hem zal gegeven worden. Onuitputtelijk zal hem gegeven worden. Want er is een nooit eindigend leven, een leven dat niet naar de toekomst is gericht, niet naar 'na de dood'. Het is een volstrekt bevredigend zeer innig en rustig, een diep verankerd leven, zoals het niet mogelijk is te denken en men zich niet kan voorstellen maar waarmede de mens 'die heeft' op onbegrijpelijke wijze wordt gezegend. De boordevolle leegte, de onsterfelijke geest der diepte.Alle woorden worden hier nutteloos; iedereen zal hier twijfelen en de kritiek niet sparen. Lao Tse zegt: als de oppervlakkige mensen er niet zeer om lachen (om Tao) zou het Tao niet zijn. Het onaanduidbare noemt deze wijsgeer Tao.Indien wij deze paradox niet beleven in het allerinnerlijkste, zal ons ontnomen worden ook wat wij dachten te hebben. Het is niet als wreedheid bedoeld, maar het besef van de diepe armoede van de geest is de vruchtbare grond van de boom des levens waarvan de goddelijke vruchten ons de honger en dorst zullen lessen voor altijd.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=K4S7CHIG
Reacties