tot bloei komen
Ik wil dat jij allereerst je eigen bloei bent. Ja, het lijkt op egoïsme; ik heb geen bezwaar tegen die schijn van egoïsme. Ik vind het oké. Maar is de roos egoïstisch als hij bloeit? Is de zon egoïstisch als hij schijnt? Is de lotus egoïstisch als hij bloeit? Dus waarom zou jij je zorgen maken over egoïsme?
Je bent geboren: geboorte is alleen maar een kans, alleen maar een begin, niet het einde. Je moet tot bloei komen. Verspil het niet in enig soort van domme dienstbaarheid. Je eerste en belangrijkste verantwoordelijkheid is tot bloei te komen, volledig bewust te worden, gewaar, alert; en in dat bewustzijn ben je in staat te zien wat je kunt delen, hoe je problemen kunt oplossen.
Osho
Stem er helemaal mee in.
Dat zou de kern moeten zijn van het leven hier op aarde. Onszelf tot volle bloei brengen.
Open-baren, vrijmaken, wat in potentie in ons aanwezig is.
Maar hier wordt helemaal aan voorbij gegaan.
We staren ons blind op wat hier allemaal zo belangrijk zou zijn.
In het kader van ook het leven hierna, is hierin geen enkel belang.
Is alles wat we hier doen algeheel vluchtig, vergankelijk.
En wat extra jammer is, we nemen al die illusies weer mee als we sterven.
Dus een ander leven zetten we dit spelletje gewoon voort.
Leven na leven na leven. En steeds vinden we alles zo belangrijk wat we doen, waar we voor leven.
De ware betekenis zal pas vrijkomen, dan begint het pas, als de intentie er is, om tot volle bloei te komen. Dat in ons op kan staan wat onvergankelijk is, wat niet aangetast kan worden door de tijd, wat uiteindelijk de enige Waarheid is.
lieve warme groet Kagib
Je bent geboren: geboorte is alleen maar een kans, alleen maar een begin, niet het einde. Je moet tot bloei komen. Verspil het niet in enig soort van domme dienstbaarheid. Je eerste en belangrijkste verantwoordelijkheid is tot bloei te komen, volledig bewust te worden, gewaar, alert; en in dat bewustzijn ben je in staat te zien wat je kunt delen, hoe je problemen kunt oplossen.
Osho
Stem er helemaal mee in.
Dat zou de kern moeten zijn van het leven hier op aarde. Onszelf tot volle bloei brengen.
Open-baren, vrijmaken, wat in potentie in ons aanwezig is.
Maar hier wordt helemaal aan voorbij gegaan.
We staren ons blind op wat hier allemaal zo belangrijk zou zijn.
In het kader van ook het leven hierna, is hierin geen enkel belang.
Is alles wat we hier doen algeheel vluchtig, vergankelijk.
En wat extra jammer is, we nemen al die illusies weer mee als we sterven.
Dus een ander leven zetten we dit spelletje gewoon voort.
Leven na leven na leven. En steeds vinden we alles zo belangrijk wat we doen, waar we voor leven.
De ware betekenis zal pas vrijkomen, dan begint het pas, als de intentie er is, om tot volle bloei te komen. Dat in ons op kan staan wat onvergankelijk is, wat niet aangetast kan worden door de tijd, wat uiteindelijk de enige Waarheid is.
lieve warme groet Kagib
Reacties