Intelligentie

Het was een streek zonder bomen, weilanden, rivieren, bloemen en vrolijkheid. Het was een door de zon verbrand land van zand en kale heuvels zonder een enkele boom of struik, een verlaten gebied, een eindeloos stuk verschroeide aarde; er was zelfs geen vogel. Het bewustzijn kon de verlatenheid niet bevatten en elke heuvel was een kale schaduw. Urenlang vlogen we over deze uitgestrekte leegte en tenslotte waren er besneeuwde bergtoppen, bossen en rivieren, dorpen en uitgestrekte steden.

Je kunt een heleboel kennis hebben maar toch ontzettend arm zijn. Hoe armer je bent, hoe groter de hang naar kennis. Je verruimt je bewustzijn met grote hoeveelheden kennis, doet steeds meer ervaringen en herinneringen op en toch kun je reusachtig arm zijn. Het handig gebruik maken van kennis kan je welvarend maken, je aanzien en macht geven, maar toch kan er nog steeds armoede zijn. Deze armoede kweekt ongevoeligheid. Deze armoede versterkt het intellect nog meer of schenkt aan de emoties de zwakte van sentimentaliteit. Het is deze armoede die onevenwichtigheid teweeg brengt, uiterlijk en innerlijk.

Het is de kunst van intelligentie, kennis op zijn juiste waarde te schatten. Zonder kennis is het niet mogelijk in deze technologische en haast mechanisch geworden maatschappij te leven, maar het zal de mens en zijn maatschappij niet transformeren. Intelligentie is niet louter het cultiveren van het intellect. Het ontstaat uit het inzicht in de totaliteit van bewustzijn, van de mens, jezelf en niet van een deel, een bepaald segment van jezelf. Het bestuderen en begrijpen van de beweging van je geest en hart laat deze intelligentie geboren worden. Je bent de inhoud van je bewustzijn; door jezelf te kennen zal je het universum kennen.
Vrijheid van het bekende, elke minuut, is de essentie van intelligentie. Deze intelligentie opereert in het universum als je haar met rust laat.. Je vernietigt deze heilige orde door onwetendheid omtrent jezelf. Alleen in relaties kun je jezelf leren kennen, niet door abstractie en zeker niet door afzondering. De beweging van gedrag is een betrouwbare gids voor jezelf; het is een spiegel van je bewustzijn; deze spiegel zal haar inhoud onthullen, de voorstellingen, de gehechtheid, de angsten, de eenzaamheid, de vreugde en het verdriet. Armoede is het vluchten hiervoor in identiteit of de sublimatie ervan. het negeren van deze inhoud zonder weerstand te bieden is de schoonheid en compassie van intelligentie.


Krishnamurti