zacht zijn


Een belangrijk fundament is dat we mogen zijn die we zijn, wat ook in ons is. In onze kwetsbaarheid, in ons verdriet, in onze pijn en verwarring, ook in onze zachtheid en tederheid.
Dat alles uiteindelijk er mag zijn.
Alles wat is, alles wat in ons is, is het materiaal dat omgezet wil worden. Tuurlijk die zachtheid en tederheid hoeft niet omgezet te worden. Heel belangrijk is dat dit als gelijkwaardig gezien wordt ook in de man, als heel kostbaar, het zacht en teder kunnen zijn, in kunnen voelen, een open onbevangen hart. Je zou kunnen zeggen, de maatschappij zou veel menswaardiger zijn als het vrouwelijke in de mens veel meer waardering zou krijgen.
Dan mogen emoties er zijn, dan mag er ook gevoel zijn, wordt het kunnen meeleven, invoelen, een open hart als even belangrijk gezien of misschien nog wel belangrijker dan alle verstandelijke prestaties of wat we met onze handen kunnen. Eigenlijk is dit alles toch zonder ziel en betekenis als het hart niet mee mag doen, als er geen warm betrokken hart is?

In dat hart mag God mag het Goddelijke dan opstaan, groeien, doordat wij verdwijnen. Zo mogen we meer en meer waarlijk een Kind van God worden en tot volle wasdom komen. In die Verbinding zullen we pas waarlijk een unieke bijdrage kunnen leveren aan het geheel. Daarin zullen we dan drager, uitstraler van het Licht zijn. Zo kan de Liefde door ons heen op aarde komen.

Kagib

De uitgesproken woorden:

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE