DE HEMEL
Ja, hier en nu kan er ook de hel zijn, en dan wil je liever weg uit dat nu.
En toch zit dan onder die hel de Hemel.
Die is er altijd, onder alles, door alles heen.
Die verdwijnt nooit is nooit verdwenen.
Alleen wij staan er tussenin.
Ik wil hier geen pleidooi houden om wat er tussenin staat te ontkennen.
Nee, die hel kan een intense, intense werkelijkheid voor je zijn.
Die kun je niet zomaar weghalen door een gedachte van, het is illusie, het is een illusie die ik zelf gekweekt heb.
Als je letterlijk in brand staat is dat ook echt geen illusie om het duidelijk te maken wat ik wil zeggen.
Dat doet pijn.
En ook een innerlijke hel kan intens pijn doen.
Maar in dit alles blijft onder dit alles, zelfs als je fysiek in brand staat, de Hemel.
Die blijft onaangetast, die blijft wat die is.
Dat mag je voelen, in alles dat is.
Niet door de hel te ontkennen.
Niet door de pijn te ontkennen, de psychische pijn en verwarring.
Maar om daarin open te blijven, open te blijven voor elk nieuw moment.
Daarin echt aanwezig te blijven. Je hart open te houden.
Hoeveel pijn het ook doet. Hoe verwarrend het ook is.
Open blijven voor wat is.
Dan kan de Hemel die onder dit alles zit je blijven helpen.
Kan inzicht geven over je innerlijke hel, een Lichtpuntje in eventueel een intense innerlijke duisternis.
Open blijven. Open blijven, voor alles wat is.
Dat dan ineens het Licht open mag breken, de pijn mag oplossen, heling mag komen.
Dat de Hemel die er altijd al was weer terug kan komen.
Kagib
De uitgesproken woorden:
Reacties