in overgave
Zoals zoveel in het leven, ook overgave kun je niet doen.
Het gaat om een beleven, het beleven.
En zoiets als, waar geef je je aan over?
Overgeven aan iets wat niet zichtbaar is, alleen voelbaar.
Dus voorwaarde is openheid, een open hart.
Zonder open hart kan er geen wezenlijke overgave zijn.
Je kunt je overgeven als je niets te verbergen hebt.
Dat is al zo belangrijk. Als je je overgeeft aan wat onzichtbaar is, wat jou draagt, wat echt Weet in jou, dan kom je in het Licht te staan. Kan soms schijnbaar onbarmhartig zijn, koud, gevoelloos, confronterend. Maar in dat Licht is geen koude, gevoelloosheid. In dat Licht is grote warmte en betrokkenheid. Maar het Ziet en kan daarin nietsontziend zijn.
Zelfkennis. Jezelf kennen, dat is een hele weg. Zoals het een hele weg is om tot een onvoorwaardelijke overgave te komen. Gaat eigenlijk samen. Het is een weg om meer en meer echt tot kennis tot Weten te komen, over jezelf, het leven. Alles wat het omvat. Eerst wordt eigenlijk vooral zichtbaar waarom je niet tot die onvoorwaardelijke overgave kunt komen. Wat er tussenin staat. Dat wil allemaal opgeruimd worden, oplossen, verdwijnen.
Het natuurlijke gevolg van die weg is dat er wezenlijk vertrouwen groeit. Vertrouwen in jezelf, vertrouwen in het leven, vertrouwen in dat wat jou draagt en omvat in Liefde. Hieraan wil je trouw zijn, je vertrouwen aan geven in een voelen wat het is wat jou draagt. Meer en meer kan dat vertrouwen dan onvoorwaardelijk worden.
Als dan meer en meer alle blokkades opgeruimd zijn kun je waarlijk thuis komen, je waarlijk thuis voelen in jezelf. Je bent leeg geworden van dat wat je dacht te zijn, dacht te moeten zijn. Wat je dacht dat was, wat wilde. Leeg geworden van jezelf en zo meer en meer vervuld door dat wat jou draagt en omvat in Liefde.
Als je echt thuis gekomen bent in jezelf in je hart, voel je je, ben je overal thuis.
Vanuit dat thuis, thuis zijn, geef je jezelf in alle onbevangenheid over aan het moment. Elk moment weer nieuw.
Kagib
De uitgesproken woorden:
Reacties