de denker

Wat ze altijd van een kind zeggen, wat je zegt ben je zelf, is ook wat je denkt ben je zelf.

Dit is helemaal neutraal, kan dus alles zijn, hemelse gedachten en laag bij de grondse om t verschil maar aan te duiden.
Dus wat denk je, wat gaat er in je om?
Dat ben jij.
Dit kan natuurlijk heel eerlijk maken, als je hier naar durft te kijken zonder oordeel.
Maar kan ook heel fijn zijn.
Je hebt ook het positief denken maar dan ga je juist in de fragmentatie, want wat is positief en wat negatief? je kiest vanuit jouw ikje, vanuit de denker, en gaat dan juist het spel van de illusie in.
Dit wil ik, en dat andere niet, en waarom dan niet?
Maar je bent veel meer dan je denken en met mentale spelletjes kom je er niet.

Nee, het gaat om aandachtig aanwezig zijn bij je denken. Zonder het speciaal in te vullen, er iets anders van te maken. Het diep door je heen te laten dringen, dat ben ik, want dat denk ik. En is je denken vervuld met liefde, verbonden met iedereen? Waarom dan niet? Wat denk je toch allemaal? Zonder het te forceren kun je dit door je heen laten dringen, nee mijn denken is niet vervuld met Liefde. Het bestaat uit een heleboel andere dingen, het fragmenteert me, het maakt geen eenheid van me, trekt me uit elkaar, laat me jagen, wil iets van me maken, er moet van alles, ik wil van alles enz. enz. Allemaal dat denken, en toch is de uiteindelijke Waarheid, Liefde, verbondenheid, eenheid.

Je bent wat je denkt, maar je bent nog veel meer dan die gedachte. Je bent Liefde. De Liefde is in jou en omvat jouw denken, Weet en is in eenheid en wil jou helpen. En wat jou wil helpen Ben jij uiteindelijk zelf. 
Jij bent eenheid. Alleen het denken haalt je hier uit, op alle mogelijke manieren.
Het is een spelletje, een machine, en dit spelletje doorzien vanuit de eenheid kan een grote verandering teweeg brengen.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/pzYLZehWRn