man/vrouw
Het vrouwelijke is de afstemming in het hart met de Essentie, met de Bron, met de Liefde, met het Weten.
Vanuit deze afstemming, deze Verbinding, kan meer en meer Licht komen in de duisternis. Zo kan meer en meer werkelijke Kracht vrijkomen wat het mannelijke aspect is.
In afstemming op de Bron, dit tot vervulling brengen. Dat we waarlijk van binnenuit kunnen gaan staan voor dat wat in het innerlijk tot bloei gekomen is. Staan voor/in de Waarheid, staan voor/in de Liefde.
Dan is het mannelijke/vrouwelijke weer een, de zoektocht voorbij. Je bent weer heel, weer in harmonie, weer in het paradijs. Het paradijs hervonden maar nu bewust.
Daarom ben je dan ook werkelijk Vrij.
Vrij om verder te ontvouwen, verder te groeien, bloeien, want dit proces houdt nooit op.
Het gaat dus ook niet om geslachten, maar dat iedereen een pool mist. Dit kan dus ook gezocht worden in liefde voor hetzelfde geslacht. Ook hierin komen steeds die polen terug. De ene is meer mannelijk, en de ander meer vrouwelijk.
Uiteindelijk kunnen we dus de vervulling ook niet buiten vinden. Die ligt binnenin, en zal dan alles buiten vervullen.
Maar we kunnen wel elkaar helpen om tot die heelheid te komen. Waarin we spiegels van elkaar zijn, allerlei in elkaar raken, opwekken.
Dit is in meest positieve zin een liefdesrelatie. Elkaar tot heelheid brengen, zicht brengen op onze blinde vlekken. De ander is een spiegel een kans tot Zien.
Meestal raakt het heel verwrongen, omdat we liever niet willen zien. Dat we niet die uitdaging aan willen gaan in wat de ander aanreikt. Of de een overheerst en de ander is heel onderdanig. Weer die mannelijke en vrouwelijke pool.
Maar uiteindelijk gaat t erom dat we beide in de Kracht gaan staan, de ware zachtmoedige Kracht wat ik wel een mooi woord vindt van de versmelting van het mannelijke/vrouwelijke. Het is uiteindelijk de allergrootste Kracht maar zal nooit iets forceren, en de draagKracht is de Liefde.
Kagib
De uitgesproken woorden:
Reacties