spontaan

Impulsief of spontaan?

Zit toch wel een verschil tussen.
Gaat juist niet een kans tot begrip verloren omdat we impulsief zijn?
Omdat we boos reageren,
of impulsief voor zijn,
of impulsief tegen?
Dan is er eigenlijk niks gebeurd.
Heeft er geen wezenlijke werking plaatsgevonden.
Reageert slechts je oude programma, beladen, geladen door je verleden.
En alles blijft bij hetzelfde.
Geen toenadering, of slechts een in oude paden bevestiging van elkaar.

Maar spontaan zijn, is heel wat anders.
Heeft met onbevangenheid te maken.
De spontaniteit is vrijgemaakt, omdat je jezelf juist van het verleden hebt vrijgemaakt. Omdat je jezelf doorzien hebt, doorschouwt hebt, Weet wie je bent, Weet van waaruit je leeft.
De spontaniteit kon vrijkomen, omdat je durfde te kijken naar jezelf, met bewustzijn. Eventueel je impulsieve woede-reactie doorzag, of je impulsief voor zijn of tegen zijn.
En zo mocht je meer en meer zien wie je werkelijk was, wat werkelijk was.
Spontaniteit heeft ook met stilte te maken. Dat alles stil geworden is, er rust in je gekomen is, de beladenheid verdwenen is.
Dan geef je in ieder geval de tijd om de ander, het andere echt op je in te laten werken, tot je te laten spreken. Zodat waarlijk je bewustzijn kan spreken, waarlijk je bewustzijn kan reageren in een spontane reactie.
Het Leven roept dan op wat nodig is, wat dat moment vraagt.
Niet jij reageert, maar het Bewustzijn kan dan reageren.
Je staat er niet meer tussenin.
Spontaniteit heeft met Liefde te maken.
Dat de Liefde van binnenuit vrij gekomen is, en zich nu vrij kan uitdrukken naar buiten, zonder houding, zonder beeld.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/g58DsRyN7P