Gods wetten

Er zijn bepaalde natuurwetten. We kunnen daar heel lang tegenin gaan maar vroeg of laat zal het zich corrigeren. Is het niet in dit leven, dan in een ander leven. Uiteindelijk zullen we toch oogsten wat we gezaaid hebben. Dit is zonder oordeel. Gewoon een stuk energie dat we wakker gemaakt hebben en weer terug krijgen.

Aan de oppervlakte lijkt t misschien wel dat mensen zo gelukkig zijn in hun misstappen. In stappen zetten ten koste van mensen, van zoveel. In machtsmisbruik, in geweld, fysiek, psychisch. Maar er is altijd een deel wat huilt, een deel wat geen geluk hierin vindt, dat schreeuwt, luister naar mij. Dat uitreikt voor liefde, dat naar heling verlangt. Nooit zal er zo een volledige gelukservaring zijn. Er zal altijd gespletenheid zijn, of bv groot wantrouwen, angst, paranoia, afhankelijkheid. Of bv het niet kunnen slapen omdat nachtmerries je achtervolgen.
Dus vroeg of laat zal er een stuk van bezinning komen, berouw. Het huidige leven niet meer volgehouden kunnen worden.

Hoe misvormd mensen ook zijn geworden door wat voor omstandigheden dan ook. Door wat voor achtergrond dan ook, er zal altijd een gespletenheid zijn hierin, een afhankelijkheid. Dus nooit vrijheid, werkelijke vrede. Nooit ervaren van waarlijk Liefde die alles vervullend is.
Dus die gespletenheid wreekt zich, en dan komen er kansen voor ommekeer, inkeer. Zien dat wat gedaan is. Berouw, pijn, wanhoop, en juist dan ook opening voor begrip, oplossingen.
We zijn allemaal onderweg. Ieder in een ander stadium. Ieder met een ander pakketje/achtergrond. Ieder met een ander beleven en ervaren. Maar vroeg of laat zal er ruimte komen voor dat wat in ons hart is, het Weten in ons hart.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/tfpYE4L5WB