ECHT ZIJN
Een kern-levensmotto is voor mij altijd geweest, echt zijn. Geen schijn, geen toneelspel, geen forceren, zijn wat je bent, wat dit ook is.
Heb eigenlijk ook nooit anders gekund, kon geen masker opzetten of een muur bouwen. Was heel kwetsbaar daardoor maar ben er nu alleen maar dankbaar voor.
Zoveel dat ik geweest ben, zoveel dat door me heen gegaan is, zo vaak dat de wereld in duigen viel omdat alles toch weer anders was. Steeds weer vallen en opstaan, sterven en opstaan. Keer op keer op keer op keer. Steeds weer her-zien, opnieuw zien, nieuw zien. Een nieuwe wereld nieuwe mensen, en dan boing lig je weer plat is t toch weer anders. 
Je kunt dit pad niet gaan door het te doen maar pas door t bewustzijn toegang te verschaffen waardoor je er niets meer voor hoeft te doen.
In dit echt zijn moet het natuurlijk niet blijven steken. Ik ben nu eenmaal zo, en het daarbij laten. Het is je werkmateriaal, en de wereld helpt je om te zien wat in je is, wat gezien wil worden. Wat mensen in je raken, wat ze wakker maken, situaties waarin je terecht komt. Niks is voor niks. Onder leiding van het bewustzijn, van het Licht mag je dan waarlijk tot inzicht komen tot begrip, tot Weten.
Als je het waarlijk Weet Ben je het, is het een met je geworden zit het in je bloed is het je ademen geworden.
Kagib
En de uitgesproken woorden:
Reacties