wat nog te zeggen

Heb nu al verschillende jaren speciaal me afgestemd op de betekenis die kerstmis heeft, zou kunnen hebben. Wat kan ik er nog aan toevoegen...En toch, er is zoveel beweging in de wereld, in mensen. Zoveel onzekerheid, alles wat zo zeker leek steeds meer onderuit geslagen. Het spel van het geld, waarin zichtbaar geworden is hoezeer we van elkaar afhankelijk geworden zijn. In de marktwerking. Als in een bepaald land het slecht gaat, vooral de meer bepalende landen wordt de rest meegenomen. Actie, reactie. Steeds is alles weer anders, nog 'slechter', nog onzekerder, ontslagen, bedrijven die over de kop gaan, stilgelegd worden. Steeds meer mensen komen in een heel moeilijke positie. Ja, ze moeten ook een gezin onderhouden, en hoe nu verder..

Dus ja, deze dagen, kerstmis, feest van het Licht, misschien wel goed, een moment van bezinning. Even n rustpuntje. Tot onszelf komen, in onszelf kijken. Juist in deze onzekere tijden mag misschien meer en meer zichtbaar worden, ervaarbaar worden wat totale Zekerheid is, waar je waarlijk gronding in kunt vinden. Wat je draagt, wat alles draagt. Een jezelf afvragen, waar ligt nu het fundament van ons leven, ons bestaan, waar het leven om draait. Waar leven we eigenlijk voor? Leven we daarin nog zelf, of worden we geleefd? Laten we ons leven door dat wat voor ons bepaald is, wat het leven zou zijn. De cultuur, de maatschappij waarin we leven, die bepaald wat goed en slecht is, waar het om gaat, wat belangrijk is. Consumeren, presteren, voorthollen, niet stilstaan. Overvol met prikkels, gevangen in stress. Geen Verbinding, geen voeling met dat wat waarlijk Leven geeft, waardoor we waarlijk tot leven zouden komen, in onszelf. Een losgekoppeld zijn van dat innerlijke Licht, de Vrede die onaantastbaar is, in onszelf. We zijn ons eigen leven gaan leven, een versplinterd, afhankelijk leven. Afhankelijk van zoveel. En waar je afhankelijk van bent kan van je afgenomen worden. Als er afhankelijkheid is, is er angst, onzekerheid, een jezelf veilig stellen, afschermen. In deze tijd wordt dan zichtbaar dat alles helemaal niet zo zeker is. Niet dat wat we zo zeker achtten. Die zekerheden storten in.

Maar dat waarin we waarlijk Zekerheid kunnen vinden, rust, vrede, Licht. Waar we waarlijk gronding in kunnen vinden, echt op kunnen bouwen. Waarin geen afhankelijkheid is. Ook dat blijft voor ons beschikbaar. We hoeven onszelf er alleen maar voor te openen. Is dit niet de betekenis van kerstmis, de geboorte vieren van deze Zekerheid, dit Licht, deze onaantastbare vrede? Dat nu in ons allemaal is. Waarin we waarlijk tot een Licht zouden kunnen worden als we het toegang verschaffen. Als we ons zouden openstellen voor deze werking, uitwerking, doorwerking. Het leven zou zoveel ruimer worden, veelomvattender, rijker aan beleven en zijn. Een meer en meer waarlijk om elkaar geven zonder eigenbelang. Een vrijkomen van n Liefde zonder afhankelijkheid, voor dit Leven en van daaruit voor elkaar. Waarlijke verbondenheid, een echt samen Zijn, waardoor we waarlijk een samenleving zullen zijn, waarin iedereen gelijkwaardig is, waarin de intentie tot begrip is, een luisterend oor voor elkaar is. Waarin geen oordeel is, maar de intentie om tot elkaar te komen. Waar geen verblinding door uiterlijkheid is maar de ziel gezien wordt. Dan mag kerstmis waarlijk een feest van het Licht worden.

Maar uiteindelijk kan het zo elke dag kerstmis zijn. Overal waar dit Licht zich kenbaar mag maken in een mens, het Licht waarlijk geboren mag worden. Dit betekent een totaal nieuwe fase, waarin ongelooflijke mogelijkheden besloten liggen. Her-ken je dit? Her-ken je de betekenis van deze woorden? Vibreert er iets in je? Her-ken je het om je heen? We zijn allemaal onderweg, in eindeloze stadia van leven en beleven. Laten we elkaar ruimte hierin geven, ruimte geven zodat er ruimte kan komen voor dat Eeuwige Licht die Eeuwige Liefde in iedereen. Een niet elkaar verdrukken, onderdrukken, willen bepalen, maar samen proberen tot elkaar te komen in een wederzijds open zijn voor elkaars verhaal. Mag t zo geen mooie kerstmis zijn, als er een werkelijk luisteren naar elkaar is, wederzijds respect.
Mag t zo geen mooie kerst zijn als je even wat ruimte voor jezelf neemt, even tot jezelf komen, in jezelf komen, je hand op je hart, hand op je buik, je ademhaling voelen, en in die ademhaling het Licht dat in je is om je heen inademen, de vrede en Liefde, inademen en uitademen. Dat wat je draagt en kan vervullen.
Mag t zo geen mooie kerst zijn als je de durf hebt voor het Licht te kiezen in je hart, hoe het spreekt, wat je hierin ervaart, waarin je waarlijk de Levensstroom volgt. Een loskomen uit alle vormpjes alle gewoonten, routines, alles waardoor je geleefd wordt. Zo een waarlijk tot Leven komen.

Het Licht is er voor jou, al-tijd.
De Liefde is er voor jou, al-tijd.
Onverwoestbare vrede is er voor jou al-tijd.In jou.
Open je hart en laat het tot je spreken.

Kagib