begin en einde 1

De discipelen zeiden tot Jezus: Zeg ons hoe ons einde zal zijn. Jezus zeide: Hebt ge de aanvang al ontdekt zodat ge vraagt naar het einde? Want waar de aanvang is daar zal het einde zijn. Zalig hij, die zal staan in de aanvang en hij zal het einde kennen en hij zal de dood niet smaken.

Het maakt de indruk of de vraag van de discipelen getuigt van angst. Hoe zal het met ons aflopen en wat zal er van ons worden. Angst voor het eigen ikje, voor het eigen hachje? Hij die daarover bezorgd is kent de aanvang nog niet. Het is in den beginne. Hij heeft de eeuwigheid niet herkend tussen gisteren en morgen, tussen 'niet meer en nog niet'. Het is misschien wel te beredeneren. Maar wat hebben wij daaraan. Alle beredeneren is tijdelijk, heeft een begin en een einde. Wij kunnen onze redeneringen niet meenemen de eeuwigheid in. Hoe kunnen wij naar het einde vragen als we het 'in den beginnen' niet kennen.
Ik ben de alpha en de omega zegt de onsterfelijke. Ik ben het begin en het einde want Ik omvat alles. Ik is het besef der eeuwigheid waarin al het vergankelijke als tot niets teruggebracht wordt en waarin het verbrandt in het eigen hart. Ik is eeuwigheid zonder begin, zonder einde.

Het Ik dat zich niet noemt omdat het noembaar 'de moeder aller dingen wordt'. Hij die de aanvang kent is de vervulde, de zalige, die de dood niet smaken zal omdat de dood in het vergankelijke leven wordt beleefd. De dood is losgemaakt uit zijn verstarring en ontbonden ten leven. Maar de kiem van het bewustzijn is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Zij is onsterfelijk. Of de mens zich dit als individueel bewustzijn bewust wordt is een andere zaak. Want deze geestesvonk kan met of zonder individueel bewustzijn tot haar oorsprong terugkeren.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://media.putfile.com/B-begin-en-einde-1

http://www.megaupload.com/?d=7OOHXSCS

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen