het mosterdzaadje 1
De discipelen zeiden tot Jezus: Zeg ons waaraan het Koninkrijk der Hemelen gelijk is. Hij zeide hun: Het is gelijk aan een mosterdzaad, kleiner dan alle zaden. Maar wanneer het valt op aarde, die bewerkt wordt, brengt het een grote tak voort en wordt tot beschutting voor de vogelen des hemels.
Waar is de deur waardoor men in het Koninkrijk der Hemelen kan binnengaan? Het is kleiner dan het kleinste, geringer dan het geringste. Hoe klein moet dan wel de deur zijn. Vele mensen denken: het is de deur van de dood. Voor die deur moet men immers alles wat tot het sterfelijke leven behoort achterlaten. Of kunnen wij ons zo klein maken gedurende het leven, dat wij nu reeds de toegang vinden tot het Koninkrijk? Dat wij al bij voorbaat leren sterven en ontdekken dat het deurtje in onze ziel is gelijk een zonnestofje, waardoor we binnenglippen kunnen.
Wie wil nu al over de drempel gaan van het eeuwige leven? Ofschoon Jezus ons dit dikwijls in velerlei bewoordingen aanbeveelt. Hij zegt: 'Ge zult de dood niet smaken'. Maar wie wil zo gering worden, zo tot niet-iets teruggebracht worden in de ogen der wereld of in eigen ogen? Het is niet een minderwaardigheidsgevoel. Nee, het is zich zelf te leren beleven als niets, zonder enig houvast noch enig behoud. Daarin is geen weerstaan. Er is niets meer te weerstaan, er zijn geen tegenstellingen. Een mens kan duizend doden sterven en dit steeds weer beleven totdat hij eindelijk de laatste snik gegeven heeft, nu, altijd, ieder ogenblik. Dan zal hij het eeuwige leven gaan leven, waarop de tijd geen smet meer werpt en geen schaduw, omdat het de grote helderheid zelf is.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://media.putfile.com/B-het-mosterdzaadje-1
http://www.megaupload.com/?d=8WJW20M0
Waar is de deur waardoor men in het Koninkrijk der Hemelen kan binnengaan? Het is kleiner dan het kleinste, geringer dan het geringste. Hoe klein moet dan wel de deur zijn. Vele mensen denken: het is de deur van de dood. Voor die deur moet men immers alles wat tot het sterfelijke leven behoort achterlaten. Of kunnen wij ons zo klein maken gedurende het leven, dat wij nu reeds de toegang vinden tot het Koninkrijk? Dat wij al bij voorbaat leren sterven en ontdekken dat het deurtje in onze ziel is gelijk een zonnestofje, waardoor we binnenglippen kunnen.
Wie wil nu al over de drempel gaan van het eeuwige leven? Ofschoon Jezus ons dit dikwijls in velerlei bewoordingen aanbeveelt. Hij zegt: 'Ge zult de dood niet smaken'. Maar wie wil zo gering worden, zo tot niet-iets teruggebracht worden in de ogen der wereld of in eigen ogen? Het is niet een minderwaardigheidsgevoel. Nee, het is zich zelf te leren beleven als niets, zonder enig houvast noch enig behoud. Daarin is geen weerstaan. Er is niets meer te weerstaan, er zijn geen tegenstellingen. Een mens kan duizend doden sterven en dit steeds weer beleven totdat hij eindelijk de laatste snik gegeven heeft, nu, altijd, ieder ogenblik. Dan zal hij het eeuwige leven gaan leven, waarop de tijd geen smet meer werpt en geen schaduw, omdat het de grote helderheid zelf is.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://media.putfile.com/B-het-mosterdzaadje-1
http://www.megaupload.com/?d=8WJW20M0
Reacties